Yürürken insanlar çarpıyor bana. ilk adımını atan çocuk gibi coşkulu değil çığlığım, hiçliğim var cebimde. tüm gün omuzlarıma çarpıyorlar, hızla küçülen omuzlarıma. Ah! Mualla ayaklarım ayakkabılarımdan eski, sokaklar sevgisizliğimden dertli.
Mualla, bak uluorta kalmışlığım var sana. kış uçuşu fallarım,kanepede kedilerim var. bir başlangıçta eriyen tenim, tenimde bir kesik var.
sinmiş bir sürü kokuda kendime yer bulamayışım, çarşafsız yatmışlığım var.
Sayfa 24 - Librum yayınları