Ne yazık ! Doğmuyoruz şimdi o topraklarda !
Reklam
Derler : İnsanda derin bir yaradır köksüzlük ;
Sonbahar Fâni ömür biter, bir uzun sonbahar olur. Yaprak, çiçek ve kuş dağılır, târümâr olur. Mevsim boyunca kendini hissettirir vedâ; Artık bu dağdağayla uğuldar deniz ve dağ. Yazdan kalan ne varsa olurken haşır neşir; Günler hazinleşir, geceler uhrevîleşir; Teşrinlerin bu hüznü geçer tâ iliklere. Anlar ki yolcu, yol görünür serviliklere. Dünyânın ufku, gözlere gittikçe târ olur, Her gün sürüklenip yaşamak rûha bâr olur. İnsan duyar yerin dile gelmiş sükûtunu; Bir başka mûsikîye geçiş farzeder bunu; Teslim olunca va'desi gelmiş zevâline, Benzer cihâna gelmeden evvelki hâline. Yaprak nasıl düşerse akıp kaybolan suya, Rûh öyle yollanır uyanılmaz bir uykuya, Duymaz bu anda taş gibi kalbinde bir sızı; Farketmez anne toprak ölüm mâcerâmızı.
Süleymaniye'de Bayram Sabahı
Kimi gökten,kimi yerden üşüşüp her kapıya, Giriyor, birbiri ardınca, ilahi yapıya. Tanrı'nın mabedi her bir tarafından doluyor, Bu saatlerde Süleymaniye tarih oluyor.
"Derler bilir hakikati yüzlerce feylesof; Bir kısmı şek ve şüphede, bir kısmı hayli kof; Aksetmiyor çoğunda fikirler ayan beyan. Hayyâm imiş hakikati az çok fısıldayan."
Reklam
Geri199
1.000 öğeden 991 ile 1.000 arasındakiler gösteriliyor.