Kendi Gök Kubbemiz
Yahya Kemal BeyatlıYorumlar ve İncelemeler
Kendi Yahya Kemal’imiz...
Türkçenin Sırları’ndaki Yahya Kemal alıntıları bu kitabı bana tekrar okuttu. Yahya Kemal’in şiirlerinin zevkine bir kez daha varmak istedim. Sonuç mu? Fevkaladeydi!..
Kitap adını “Süleymaniye’de Bayram Sabahı” şiirindeki bir mısradan almakta. Üç bölümden oluşan kitabın ilk bölümünde Türk kültürü, tarihi; ikinci bölümünde ölüm, rintlik, ihtiyarlık; üçüncü bölümünde ise aşk şiirleri yer almakta.
Kitabı okurken özellikle ölümle ilgili şiirlerin çok olması dikkatimi çekti. Cahit Sıtkı Tarancı’da aşina olduğumuz temanın Yahya Kemal’in şiirlerinde de bu kadar çok yer tuttuğunu bilmiyordum. Özellikle “Sonbahar”, “Düşünce” ve “Sessiz Gemi” şiirleri bu temanın en güzel örnekleriydi...
Bu arada Sessiz Gemi’yi ortaokuldayken çok beğendiğim için kendi hür irademle ezberlemiştim. Demek ki ta küçüklükte Yahya Kemal bende bir etki bırakmış. :)
Çok bilinen ve sevilen şiirlerinin dışında hiç duymadığım şiirlerinden de çok beğendiklerim oldu. Zaten kitabı okurken hemen hemen bütün şiirlerde hiç olmazsa bir mısranın altını çiziyor, üzerinde uzun uzun düşünüyor, şiirlerin imge dünyasında kaybolup gidiyorsunuz. Sonra da benim gibi şunu diyebiliyorsunuz:
Bana öyle geliyor ki Yahya Kemal, Türk şiirinin zirvesinde yer alıyor.
Ya da bana öyle geliyor. :)
Şiir seven ve sevmeyen herkese tavsiye edilir efenim. Keyifli okumalar...
MAGAZİNSEL BİR NOT: “Ses” şiirini 
Nazım Hikmet Ran ‘ın annesi Celile Hanım’a yazmış. Üniversitede öyle not almışım. :)
