Kadınlar erkekler gibi yazıp erkekler gibi yaşar ya da erkeklere benzerlerse, çok yazık olur, çünkü dünyanın büyüklüğü ve çeşitliliği göz önüne alındığında, iki cins bile yetersiz kalırken, yanlızca bir tanesi ile nasıl idare ederiz?
Yaşam, yaşam olmayan bir şeyle çatışıyor.
Böylece çok garip ve karışık bir varlık çıkıyor ortaya. Hayal edildiğinde çok önemli; pratikte ise tamamıyla önemsiz. Şiir kitaplarını baştan sona istila etmiş, tarihte ise adı geçmiyor. Kurmacalarda, kralların ve fatihlerin hayatlarına hükmediyor; gerçek hayatta ailesinin parmağına zorla yüzük taktığı herhangi bir delikanlının kölesi. Dudaklarından, edebiyatın en ilham verici sözcükleri, en derin duygularından bazıları dökülüyor, gerçek hayatta okuması yazması neredeyse yok, zor heceliyor sözcükleri ve kocasının malı durumunda.
Yaşam, kendisine benzemeyenle çelişir.
İnsan kitleleri hiçbir zaman yaptıklarından sorumlu değildiler. Kontrolleri dışındaki içgüdüleri yönlendirir onları.
Dudaklarımdan yalanlar dökülecek ama belki onların arasına gerçekler de karışmıştır;
Sayfa 9Kitabı okuyor
:D
Çünkü eğer kadın gerçeği söylemeye başlarsa aynadaki görüntü büzülür; erkek hayata uyum sağlayamaz olur. Kahvaltıda ve akşam yemeğinde kendini olduğundan bir kat daha büyük görmezse hükümler vermeye, vahşileri uygarlaştırmaya, yasalar koymaya, kitaplar yazmaya, süslenip ziyafetlerde nutuk çekmeye nasıl devam eder?”
"Bir kadın kurmaca yazacaksa parası ve kendine ait bir odası olmalıdır"
Sayfa 5Kitabı okuyor
Kadınlara ithafen
Para kazanın, kendinize ait ayrı bir oda ve boş zaman yaratın. Ve yazın, erkekler ne der diye düşünmeden yazın!
Kendi kapımın eşiğine ulaştığımda, hatta yüzyıl içinde kadınlar artık koruma altındaki cinsiyet olmayacaklardır diye düşündüm. Elbette bir zamanlar mahrum bırakıldıkları bütün etkinliklere ve uğraşlara el atacaklardır. Dadı kömür karacaktır. Dükkâncı kadın araba kullanacaktır. Kadınların koruma altında olduğu dönemdeki gerçeklere dayanan bütün varsayımlar yok olacaktır…