Uhud dağındaki okçular ganimet toplamak için dağdan inip, savaşın kaybedilmesine sebebiyet verince
Hz peygamber şöyle dedi
" Müslümanlar! Bundan sonra tekrar putperest olmanıza imkan yoktur bundan zerre kadar endişe etmem. Korktuğum şey, sizin dünyaperest olmanızdır."
Veda Hutbesi
Hz. Peygamber, Arafat'taki hutbesinde, Allah-u Teala'ya hamd-ü senadan sonra şöyle buyurdular:
“Ey insanlar! Beni dinleyin. Belki bu yıldan sonra burada sizinle bir daha buluşamam. İslamiyet'ten önceki zamana ait bütün cahiliyet âdetlerini ayağımın altına alıp çiğniyorum.
Arab'ın Arap olmıyan (yabancıya) bir yabancının da
Sayfa 132
Veda Haccı Hutbesi'nde..
Bu hutbesinde Hz. Peygamber, eski cahiliyet âdetlerini ayaklarının altına alıp çiğniyor, kan davalarını, ribacılığı kaldırıyordu. İnsanları mutlu hayata kavuşturacak temelleri bildiriyor, cemiyete huzur verecek aile haklarını açıklıyor, insanların eşitliğini bildiriyor, can ve mal emniyetini sağlayacak esaslan ilan ediyordu. Bu hutbedeki hükümler “Hukuk-ı Beşer Beyannamesi”, İnsan Hakları Evrensel Beyannamelerinden çok önce insanların haklarını korumuştur. Bu hutbeden sonra şu mealdeki ayet-i kerime nazil oldu:
“Bugün sizin dininizi kemale erdirdim, size verdiğim nimetleri tamamladım ve size Din olarak Müslümanlığı (verip ondan) hoşnut oldum.” Maide, 5/3
Sayfa 131
Mescid-i Dırar'ın Yakılması
Münafıklar, Müslümanları parçalamak için, Kuba mescidine karşı olmak üzere Medine yakınında kendilerine bir mescid yaptılar. Mescid-i Nebevi'ye gelmeyerek burada toplanmak istediler. Bir Hıristiyan olan Abu Ami de, münafıkları bu işe teşvik etti. Tam Tebük seferine çıkılacağı sırada Hz. Peygambere gelerek yaptıkları bu mescidi açmasını rica ettiler. Maksatları belli idi. Hz, Peygamber, onları başından savdı ve Tebük dönüşünde bu mescidi yaktırdı. Çünkü burası münafıkların yuvası olmuştu. Zahirde mescid, fakat içyüzü Müslümanlığa suikastla dolu idi. Kur'an-ı Kerim bu olaydan bahseder.
Sayfa 128
Kaside-i Bürde
Ka'b adındaki şair, Hz. Peygamberi hicvederdi. Bu yüzden korkusundan kaçmıştı. Müslümanlık her tarafta yayılınca sığınacak bir yer bulamadı. Müslüman olan kardeşi Ka'b'a mektup yazarak Hz. Peygambere gelip af dilemesini bildirdi. Ka'b gelip Müslüman olduğunu açıkladı ve kurtuldu. Ka'b bu defa Hz. Peygamber'in huzurunda O'nu metheden meşhur kasidesini okudu. Kasidenin bir yerinde:
“Peygamber dünyayı aydınlatan bir şûledir.
Şirki kesip atmak için çekilmiş Allah kılıçlarından biridir”
beyitini söyleyince bu Hz. Peygamber'in hoşuna gitti ve yanında verecek birşey olmadığından sırtındaki hırkasını çıkarıp ona hediye etmiştir. Bundan dolayı bu kasideye “Kaside-i Bürde” denir,
Sayfa 125
"..kalbini yardın mı ki..?"
Evtas harbindeydi. Muhallim adında bir Müslüman, Amr adında birine rastladı. Amr, Müslüman olduğunu söylediği halde onu öldürdü. Hz. Peygamber Muhallim'i sorguya çekerek:
- Müslüman olduğunu söylediği halde niye öldürdün? dedi. O da:
- Onun Müslümanım demesi, ölümden kurtulmak içindi, deyince:
- Ya sen onun kalbini yardın mı ki, doğru mu, yalan mı söylediğini bilesin?
- Kalbi bir et parçası, yarılsa sanki ne anlaşılır?
- Kalbini bilmezsin, söylediğine inanmazsın, ya ne yapmalı, dedi ve onu lanete mahkum etti.
Sayfa 125
Hiylə və riyakarlıqla pul qazanan qulaqkəsənlər, qanunsuz yollarla millətin qanını soran tüfeylilər, şərəf və namusu ilə, iş-gücüylə məşğul olaraq keçinməyi, qoyun otarmağı eyib hesab edirlər, ancaq alın təri ilə qazanmağı təqdir edənlər, heç bir işi eyib hesab edə bilməzlər. Eyib qeyri-qanuni yollarla dolanmaqdır.
Sayfa 42 - Diyanet İşleri BaşkanlığıKitabı okuyor
İnsan sərbəst və açıq havada, hiylə və riyadan uzaq yaşadığı zaman ruhu göylərdə dolanır, başqa aləmlərdə gəzir
Sayfa 41 - Diyanet İşleri BaşkanlığıKitabı okuyor
Fil ilində, Rəbiüləvvəl ayının on ikinci gününə təsadüf edən bazar ertəsi səhəri hələ dan yeri yeni ağarmağa başladığı zaman, aləm başqa bir aləm oldu. Cahana nur yayıldı. Kainatın əzəldən bəri müştaq olduğu, göylərin eşqi ilə dövr eylədiyi fəxri aləm Məhəmməd Mustafa doğuldu. Həmin gecənin bənzəri olan başqa bir gecə yoxdur. Kainatın ən əzəmətli hadisəsi bu gecə vaqe olmuşdu. Bütün aləm bu gecəni gözləyirdi. Yəhudilər, xristianlar, kahinlər, Xatəmi Ənbiyanın zühurunu xəbər verirdilər.Bu gecənin sabahı, insanlar üçün təp-təzə bir dövr açılmışdır. Artıq yer üzündən küfr və zülm qalxacaq, şirk və dinsizlik sönəcəkdi.
"Bu müqəddəs zühurun səhəri ruhu açan nəş'əli bir sabah, bu ülvi doğuluşun saatı yeni bir dövr idi. Müvərrixlər məhdud hadisələri qeyd edərlər!" Rəsulu Əkrəm doğulduğu gecə Kisranın sarayında on dörd sütun uçdu, Məcusilərin alovları söndü və Sava Gölü qurudu." Həqiqət bu idi ki, yıxılan Kisraların sarayı deyil, bütün İranın səltənət və ehtişamı, Bizansın şöhrəti və Çinin əzəməti idi. Sönən atəş Məcusilərin atəşlərində parlayan alovlar deyil, bütün dünyadakı küfr və dinsizlik atəşi idi. Və quruyan göl Sava deyil, bütpərəstliyin təhəkkümü, Zərdüştlüyün qüvvəti, xristianlığın zorbalığı idi.
Sayfa 35 - Diyanet İşleri BaşkanlığıKitabı okuyor
Çünkü her şeyden evvel ruhları dalaletten kurtarmak lazımdı.