Sıbyan okulları eğitim ve öğretim araçları bakımından da yetersiz idiler. Kitap haricinde, yazı tahtası, harita, küre, sıra gibi vasıtaların hiçbiri yoktu. Öğretmenler, genellikle medrese çıkışlı idiler. Fakat pekçok yerlerde çeşitli kaynaklardan kimselerin öğretmenlik yaptıkları anlaşılmaktadır. Okuma yazma bilen, imam, müezzin, kayyum vb. kimselerin kendi görevleri yanında öğretmenliği de yürüttüklerini biliyoruz.
Öğretmen öğrenci münasebetleri, okul içinde ve dışında kesin itaat, korku ve saygıya dayanıyordu. Kısaca niteliğini belirttiğimiz bu okulların ıslahı luzumu, 2.Mahmut devrinde anlaşılmaya başlanmıştır.