Yaşam... ve onun içindeki konumum. Yılların bana getirdikleri ve götürdükleri... İşte son zamanlarda ki bunu düşünüyorum. Yaşamın anlamını kavramaya çalıyorum. Geç mi kaldım acaba? Kendi seçtiğim bir yaşamı mı yaşadım ben? Peşimde sürüklediğim yılların hepsi bana mı alt? Kimbilir Yeniden yaşasam, aynisini mı seçerdim acaba? Seçmezdim belki. Ama başka seçeneğim yoktu.
Sayfa 126Kitabı okudu
Yaşamak istemiyorum. Artık yaşamak istemiyorum. Niçin beni yaşatmak için uğraşıyorsunuz?
Sayfa 66Kitabı okudu
Hava kararmaya başladı mı, içime bir kıpırtı bir heyecan gelirdi. Sonradan bunun umut olduğunu öğrendim işte... Hava iyice karanlık olsun diye beklerdim. Öyle, bir köşeye çekilip. Bir köşe başında bir direğe yaslanıp... Bir parkta boş bir banka oturup... Gecenin çökmesini ve yıldızların çıkmasını beklerdim. Ah, ilk yıldızlar belirince ne andı o, biliyor musun ablacığım? Gökyüzünde yepyeni bir dünya görüyordum. Gelecek... Varlık... Mutluluk... Sağlam bir iş...
Sayfa 35Kitabı okudu
Ben bendim işte. Umutsuz, kıstırılmış...
Sayfa 99Kitabı okudu
İçimdeki duyguları kimse anlayamaz. Ne olacak. Anlamasın kimse.
Sayfa 98Kitabı okudu