Sandığı şu Taksim alanındaki boyacılar arasında ünlü olduğu kadar İstanbulda da ünlüydü. Bakırköylü Mestan Ustanın ölmeden az önce bitirdiği sandıktı. Ve hem de Mestan Usta, özene bezene, Mestan Ustanın okuryazarlığı yoktu, ölünceye kadar imzasını hiçbir kağıt üstüne atmamış, hep parmak basmıştı, bu sandığın üstüne imzasını mavi bir sedefi işleyerek kakmıştı. Ìmza Çin yazısına, hiyeroglife, çiviyazısına, uçan bir kuşa, ama en çok da Mestan Ustanın kendisine benziyordu. Mahmut, yemin içip ant veriyordu ki, bu yazı Mestan Ustanın tıpkısıydı, suretiydi ki Foto Sabahta çekilmiş. Hiç yazı, hiç böylesine karmaşık bir şey insana benzer mi, ne yapsın, benziyordu işte.
Sayfa 67Kitabı okudu
Niyetiniz kaderiniz olsun.
Kuşlar da Gitti / Yaşar Kemal
“İnsanlık öldü mü?" dedim.
"Yok" dedi, "Ölmedi, ölmedi ama bir şeyler oldu, başka bir yerlerde sıkıştı kaldı herhalde?"
Sonra hiç konuşmadık. Kuşlar da gitti, kuşlarla birlikte de….Ne olacak, kuşlar da gitti.
Sayfa 39Kitabı okudu
O zamanlar insanlar, daha iyiydiler denemez, kim bilir, ama daha başkaydılar. Belki de kuşları daha çok seviyordular. Belki de yürekleri yufka, daha acımayla, daha sevgiyle doluydular. Belki de doğaya daha yakındılar, kim bilir…
"İnsanlık öldü mü?" dedim.
"Yok" dedi, "Ölmedi, ölmedi ama, bir şeyler oldu, başka bir yerlerde sıkıştı kaldı herhalde?"
"İnsanlık öldü mü?"dedim.
"Yok"dedi."ölmedi,ölmedi ama bir şeyler oldu, başka bir yerlerde sıkıştı kaldı herhalde?"
Sayfa 39Kitabı okuyor
...O zamanlar insanlar, daha iyiydiler denemez, kim bilir, ama daha başkaydılar. Belki de kuşları daha çok seviyordular. Belki de yürekleri yufka, daha acımayla, daha sevgiyle doluydular. Belki de doğaya daha yakındılar, kim bilir..
Sayfa 38Kitabı okuyor
Umutların öldüğüne iyice inandığın bir anda insanlık, bin-bir yönden açan bir ışık-umut çiçeğiyle birden aydınlanıverir...
Sayfa 54Kitabı okudu