Fotograflar ölü; dilsiz, sessiz, duygusuz, hareketsiz... Onlara bakan, kendine göre bir hayat, bir ses veriyor. Ancak, Kader Kuyusu'nun onuncu fotoğrafı yaşıyor, fotografta güçlü bir canlılık var. Ciddi bakışları, sağlam duruş ve oturuşları, asi kıyafetleri, önlerindeki harita ve mühür, silah ve mermileri, hepsi fotoğrafa güçlü ve özel bir hayat veriyor. Ona bakan, ister istemez bu gözle, bu heyecanla bakıyor.
