Hidiv Kasrı
Hidiv Kasrı'nın bahçesinde esrar-engîz bir sessizlik var, bizler merdüm-girîz ve telaşlı adımlarla ilerleyen gölgeleriz... Biraz su sesi, biraz rüzgar sesi, uyuklayan ağaçlar, dirilen ikindi ezanları bu sessizliği, daha doğrusu sessizlik hissini biz farkına varmadan inşa ediyor. Bulutlar, ninniler kadar sessiz... Anlam arayan bakışlarımız
Sen bütün zamirleri öğrettin
bana.. ve kimyâsını kederin
Sayfa 62Kitabı okudu
ölmeye ara vermiş bir ozandan öğrendim
hem güle hem zamire ara vermeyi
ozanın ölümü
âh neredeler kendimi her karede var
gibi seyrettiğim o yazlık sinemalar
“seni rüyalarımda buldum
ve çok beğendiğim için
oradan çıkmak istemedim
şimdi derinlikte ve genişlikteyiz
ve bizzat rüya ben’im”
'Rüya ile
Hayal arasında
Hayal ile
Hakikat arasında
Yalnız sen varsın!'
sustum, sana doğru esiyorum, sen
ey rüzgârı rüzgârda mahpus eyleyen
“kelimeler benim rüyam ve hakikatim.”
her anının içinde bir ağaç gövdesi var.
Sayfa 23Kitabı okudu