Yağmurda ıslanmış iki küçük kedinin sıcak bir yuva buluşu gibiydi sarılmamız...
Bebekken beşik sandığımız her şey büyüdüğümüzde depremimiz olur. Enkaz ise içimizdir.
Savaşın geçmişle olmasın, çünkü geçmiş yeniden yazılamaz. Yeniden yazabileceğimiz tek şey şimdidir...
Yan yana olmak koskoca bir denizdi ve biz bu denizde birbirimizi kaybettik.
Çünkü gerçek yıldızlar sadece gerçekten savaşanların içinde parlar. Gökyüzü, sadece bir yanılsamadır, gerçek gökyüzü "bizim içimizdedir "!
Öfkeli civciv dehşet saçıyor.
Sayfa 95 - İndigo YayınlarıKitabı okudu
Göğe bak İzmir, Ege seni çok özledi.
Bir defasında O zamanlar daha lise 1'e gidiyoruz, arka sırada oturan kız..
(ismi neydi yaaa... hah! Aylis)
Dedi: "Emre yarın okula gelmeyelim, okula diye çıkalım Kadıköy'e sinemaya gidelim'
Tabii o zamanlar erkek olarak kendimize olan güvenimiz sıfır, utancımızdan aynaya bile bakmıyoruz.
Yeni-yeni blue çağlarına
Yağmur böyle güzel yağar mı bir daha şimdi çıkıp ıslanmazsak..