fersiz kuşlar saati
mavi uzak kürek belleği kazır
zifiri sesler bulaşmış tene
bomboş gecenin cepleri
fersiz kuşlar kör çocuklar saatindeyim
Sayfa 105
Bu akşam ölebilirim, rüzgâr, güneş, sağanak
Kalbimi, kemiklerimi etti mi tarumar,
Her şey bitti demektir; ne rüya, ne uyanmak!
Aralarında olamayacağım yıldızlar!
Sayfa 271 - Jules LaforgueKitabı okudu
Sor beni sen anlatır geceler
Sanki yokluğun bir sağanak
Yağıyor, yapıyor üzerime
Sana her kaçışım sığınak
Acın taze, ne desen soğumaz
Sevmek zor sevmesen olmaz
Sayfa 183Kitabı okudu
An Sızın
yaraları sarmak zor hele bellek kanıyorsa
yorgun bir sabah demiyim ben
imkansız an dır
Hem uzak hem yakın hem karmaşık
an hüzün an cesaret an sessizlik
Sayfa 98
oysa yanık tende
garip bir izdir sesin
özledim
özlem ki
unutmaktır adını
Sayfa 97
Kirpiklerinde Yıldız Kayması...
Siyah zeytinim,
Çekirdeğim;
Zeytinliğine varmadan duruyor,
Kirpiklerini seviyorum.
En çok da,
Kıvrım kıvrım pik uçlarını!..
Kıvrımlarında takılıp, kala kalmayı...
Siyah zeytinim,
Çekirdeğim;
Zeytinliğinde sağanak öncesi,
Islanmadan,
Kaybolmadan,
Boğulmadan,
En derinde, dipte!..
....
Kirpiklerinde yıldız kayması!..
Yağmuruna yakalandım,
Sağanak!..
Seninle;
Islanmayı seviyorum...
Nuh Karaaslan
“Sağanak yağmuru severim.Her yerden gürültülü bir ses gelir, bu tamamen boş olmayan bir sessizlik gibidir.”
Geride kalan ne varsa soluktur şimdi
titreyen kandiller gibi sönmek üzeredir
(ve her yıl biraz daha harabeye dönen
o eski konaklar gibidir anılar
gül bahçeleri, sessiz koru ve orman
yabanıl otlar içinde kaybolur gider)
Belki bir sağanak boşanır apansız
yüzyıllık bir yağmur başlar
ve sinsi bir hastalığa dönmeden alışkanlıklar
yok olup gider her şey, belki kül olur
Sayfa 21Kitabı okuyor
