Nazım Hikmet bir şiirinde ;
' Gittiğim eğer bensem söyle bana kimden gittim ?
Sende yoktum zaten ben, ben yine bende bittim. ' diyor.
O da uzağı hiç gidemiyeceği yerler sanmış bizim gibi.
( Meğer uzak, ' Bir yüreğin başka bir yüreğe varmadığı yermiş.' )
Cemal Safi ise bu durumu çok iyi anlamış ve şöyle özetlemiş ;
' Vurduğun her yerden gül biter sanma. Sen beni ilk defa yaralamadın, ben sana kul köle olurdum ama sen bana bir günlük yar olamadın ..'
Okuduğum en aykırı ve en uyumlu şiir kitabı oldu. Bir şair nasıl hem her şeye bu kadar aykırı olurken bu kadar uyumlu olabilir? Cevabı basit. Cins şair olmanız gerekir. Şimdi bana kızmayın Cemal Süreya'ya cins diyorum diye. Naçizane kendisi büyük bir şair olmadığı için mutluluğunu dile getirirken cins şair olduğunu iddia ediyor. Bizim ona isim