Sorun, "biz" kavramını ne kadar romantize ettiğim ve "onlar" kavramını ne kadar şeytanlaştırdığımdaydı.
Sayfa 27Kitabı okudu
Gerçek kahraman, hakikat kılıcını tutabilen ve kendi gerçeğini tam haliyle, iyisiyle, kötüsüyle , çirkin özellikleriyle beraber anlatabilen kişidir.
Sayfa 25Kitabı okudu
Eğer sessiz olmaya, içimize dönmeye, neler olduğunu anlamaya ve kabul etmeye, tüm iyiliğimiz ve çirkinliğimizin içinde kim olduğumuzu görmeye vakit ayıramadığımızda, rol yapıyoruz.
Sayfa 24Kitabı okudu
Bir insan kendi dogrusunu anlatma cesaretini gosterdiginde,baskalarinin hayatina da ayna tutmus oluyor, hangi olcude kendi dogrularinda yasadiklarini gosteriyor
Saddam Hüseyin'in yakalandığını duyduğumuzda Ürdün'de bir konferanstaydım. Amerikan askerlerinin "örümcek yuvası" dedikleri yerden Saddam'ın dizleri üzerinde sürünerek çıkışını televizyon ekranında seyrettim. Klimalı bir sığınak değildi. İstiflenmiş konserve yiyecekler, viski, hatta bir muhafız ya da bir kalıp sabun bile yoktu. Tikrit'te kendi yaptığı çerçöpten bir çukurda yaşıyordu. Delikten sürünerek çıkarken hiç aklımdan hayalimden geçiremeyeceğim bir şekilde pis ve dağılmış görünüyordu. Benim için en sonunda Amo dediğim adamla, diktatör Saddam Hüseyin birleşmişti. Ona acıyarak gözlerimden yaşlar aktığını fark edince şoke oldum. Gözyaşlarım onun için değil, kendim için akıyordu. Düşmanım bile olsa bir insanın aşağılanmasından zevk almak istemiyordum. Yakalanışını televizyonda seyrederken konferanstaki kadınlardan biri çevresine bakındı ve "Bu babamın intikamı!" dedi. O gün, babasıyla Basma'nın babasının aynı gün öldürüldüğünü öğrendim. "Bu benim erkek kardeşimin intikamı!" dedi Iraklı bir adam. "Ya da annem için" diye mırıldandım sessizce, kendi kendime. Artık korkumu haklı çıkaracak bir neden kalmamıştı. Ben devlet değildim, suçlarından dolayı ben onu yargılayamazdım ama kendi kişisel hakikatimin peşinden gidebilir, uzlaşma arayabilirdim.
.... Uçaksavar füzeleri, bombalar, kurşunlar, paramparça olan camlar. Yakınlarınızda patlayan bir füze nedeniyle evinizin zangır zangır sallanması nasıl bir duygudur, anlatmanın imkânı yok. Bugün bile ani bir ses duyarsam yerimden sıçrarım ve gözlerimden yaşlar akar.