Ve ben, tıpkı onlar gibiyim, kaybolmuşum, hiçbir zaman yaşamadığım yerlerde dolaşıyorum.
İnsan bazen, başına gelecekleri bile bile, olacakları, o ürkütücü sonu bildiği halde… gene de o sonuca doğru yürür.
Geçmiş deneyimlerimizin izlenimleri bize hep, bir yerlerde, belirsizlik içinde şekillenmeye başlayan yenisinden daha akılcı görünür.
Bir zamanlar ellerimde tuttuğum bir kitabın kütüphanemdeki bir mevkiye atandığında başka bir kitaba dönüştüğünü pek çok kereler görmüşümdür. Bu düzen görüntüsü altında yaşanan anarşidir. Bendeki, ilk kez onyıllar önce okunmuş olan Arzın Merkezine Seyahat nüshası alfabetik olarak düzenlenmiş bölümde Vercors ve Verlaine'in ciddiyete bürünmüş bir yoldaşı oluvermiş, hepsi de Fransızca Edebiyat geleneksel kardeşlik derneğinin mensupları durumundaki Marguerite Yourcenar ve Zola'dan daha üst sırada, fakat Stendhal ve Nathalie Sarraute'tan daha alt sırada yer almıştır."
Sayfa 26Kitabı okudu
Siz hâlâ orada mısınız… Altın Meyveler’de?
Sayfa 103Kitabı okudu
Toplu mezar…Bu tür kitapların hak ettiği tek şey unutulmaktır.
Sayfa 98Kitabı okudu
Altın Meyveler’den öncekiler ve sonrakiler olacak. Ve biz sonrakiler olacağız.
Sayfa 60Kitabı okudu
…sözünü ettiğiniz bu insanlar, kendi hayatlarını romanların arasından görenler. Ama bu onların hatası. Romancının değil.
Sayfa 31Kitabı okudu
Edebiyatın kutsal bir yer olduğu -ah, işte bu çok zor, değil mi?- bir avuç seçilmişe, ancak alçakgönüllü bir çıraklık döneminin, ustaların sabırlı öğretisinin giriş izni vereceği kapalı bir çevre olduğu öğretilecek. Üçkağıtçılar, sonradan görmeler, zorbalar dışarı atılıyor.
Sayfa 23Kitabı okudu
Karşı çıkmaya kim cesaret edecek?
Sayfa 23Kitabı okudu