Ne unutacak kadar nefret ettin
Ne hatırlayacak kadar sevdin
Yıkık bir duvar kadar bile pişman değilsin biliyorum
Beni hep bulmamak için aradın
Yanılgımdın
Yandığımdın
Yangındın
Sensizliğe yenilmek
Sana yenilmekten zor olsada
Ardımda bir sürü "beki"ler bırakarak
Seni içimden terk ediyorum
"Ne tuhaf değil mi? İçimi acıtan da sendin, acımı dindirecek olan da..."
İstersen yalnızlık duvarlara yakışır de ve başkalarını sev
ben sende herkesi terk edeceğim
Sayfa 57Kitabı okudu
Seni İçimden Terk Ediyorum
yârime uzanmayan bütün dallarım kırılsın
demiştin
aşk içinde doğmuşsa nereye kaçabilirdi
ne tuhaf değil mi
içimi acıtan da sendin
acımı dindirecek olan da
ya öldür beni dedim
ya da git benden
içi bulanık bir sevdanın
ucunda seni kaybettim
Taş
taş olsan dile gelirdin
işte öyle sevmiştim
susacak kadar bile yanımda değilmişsin
geç fark ettim
Koşu
meğer hep sen diye
kendi peşimden koşmuşum
koştukça sevmişim
sevdikçe daha çok koşmuşum
ancak seni kaybedince
kendimi bulmuşum
sendeydim sanmıştım
bendeymişim canım
durunca anladım
Bazen sanki karşısında biri varmış gibi konuşup, çok değişik bir ses tonuyla gülüyordu. Zaman zaman birden öfkeyle bir bağırıyordu ki, neye uğradığımızı şaşırıyorduk. Ben de de panik atak başlamıştı. Yerinden kıpırdarsa, ben aniden çok korkuyordum. Yanımda bir başkası yükses sesle konuşsa, öksürse çok korkuyordum. O sinirlenince elim ayağıma
