Ne olursa olsun, birisinin sevindiğini görmek hoşuma gidiyordu.
Sayfa 44Kitabı okudu
Ona buna mazeret bulup insanların iyi niyetlerini hiçe sayanlar, insanlığın yüz karasıdır.
Sayfa 15Kitabı okudu
Herkes kendini düşünür ve yaşamaya devam eder.
Annem çocukluğumdan beri, bilmediğin bir şey olduğunda hemen kütüphaneye gidip araştırma yap diyerek eğitmişti beni.
Tek başımayken, etrafımdaki karanlık çok koyu.
Sayfa 62
Biraz ağır olmuş:
"Ona buna mazeret bulup insanların iyi niyetlerini hiçe sayanlar, insanlığın yüz karasıdır."
Sayfa 15
Birilerine hayır demek konusunda beceriksiz olmuşumdur hep.
Sayfa 13
Niye ki?
-"Ne tür bir kitap arıyorsunuz acaba küçük bey?"
-"Osmanlı İmparatorluğu'nda vergi tahsil sistemi üzerine" deyiverdim.
Yaşlı adamın gözleri parladı.
-"Öyle mi? Osmanlı İmparatorluğu'nda vergi tahsil sistemi üzerine demek. Çok ilginç bir konuymuş."
Sayfa 8
Annem hala aynı :)
Gece yarısı olduğu halde benim dönmediğimi görünce aklını kaçıracak gibi olurdu herhalde. Öyle bir anneydi çünkü o. Birşey oldu mu hep kötü olanı, daha kötüsünü hayal ederdi.
Sayfa 29Kitabı okudu
Labirentlerin zor yanı, seçtiğin yolun doğru olup olmadığını, sonuna kadar gitmeden bilememendir. Sonuna kadar ilerleyip de yolu karıştırdığını anladığında, geri dönüp baştan başlamak için çok geç olabilir.