1. Ahmed'den Sultan Abdülaziz'e kadar gelen padişahlar, gelenek gereğince tahta oturduktan sonra, çocuk sahibi olabilirlerdi. Bu devirlerde padişah olan hanedan erkeğinden başkasının çocuk sahibi olması yasaktı.
Sayfa 135Kitabı okudu
Valde Sultanlar, oğullarına: ''Nur-ı didem ve sürur-ı sinem ve ciğer köşem, Şevketlü nurum nur-u didem efendim, Şevketlü mehabetlu nur-ı didem sermaye-i hayatım arslanım efendim, Şevketlü mehabetlu ve yüzü alemyaz ve ciğerimden kıymetli gözüm efendim, şevketlu nur-ı aynım oğlum arslanım, şevketlü hakikatlu sermaye-i ömrüm nur-i didem efendim hazretleri'' diye bahseder veya böyle hitabederlerdi.
Sayfa 122Kitabı okudu
3. Osman kadınlardan ve cariyelerden nefret eder, haremde kadınlarla karşılaşmamak için, altları çivili yüksek takunyalarla dolaşırdı.
Sayfa 99Kitabı okudu
Bir kıskançlık örneği de Avcı Mehmed'in başkadını Gülnuş Sultan ile cariye Gülbeyaz arasında olmuştur. İlk zamanlarda Avcı Mehmed, başkadını Gülnuş'u çok severdi. Fakat sonraları Gülbeyaz adlı bir cariye ile münasebette bulundu. Gülnuş ve öbürlerini unuttu. Avcı Mehmed'i deli gibi seven Gülnuş Sultan bu hallere dayanamadı. Gülbeyaz'ı öldürmeye karar verdi. Gülnuş Sultan, bütün cariyeleri Kandilli Sarayı'na götürdü. Bunların arasında Gülbeyaz da vardı. Gülnuş Sultan, sessizce ilerledi ve onu denize iterek öldürdü.
Sayfa 97Kitabı okudu
evlilik yoluyla dostluk kurma hususunda
Osmanlılar Memluklar ve Safevilerle de komşu idiler. Fakat sünni olan Osmanlılar, şii Safevilere pek itibar etmediler.
Sayfa 90Kitabı okudu
Mehmed Reşad, yeni tayin edilen Safiye Ünivar'a şu iradeyi tebliğ ettirmişti:
''Namaz kılmayanlara, oruç tutmayanlara, verdiğim tuz ve ekmeği haram ediyorum. Bu iradem hoca hanım tarafından talebelerine söylensin.''
Sayfa 58Kitabı okudu