“peki ya hepten toprağa karışıp gitmiş olsaydı ya da daha kötüsü? o zaman neyin hayalini kurardınız ki?” dedim.
“o zaman da onunla toprak olmanın hayalini kurar yine mutlu olurdum!”
Her şey yok olup yalnız o kalsa, benim varlığım yine devam ederdi ; her şey yerinde kalıp da o ortadan kaybolsa, evren bana büsbütün yabancı olurdu. Ben onun bir parçası olamazdım