İsmet Paşa dönemlerinde Niğde'den milletvekili seçilen, Yahudi profesör Avram Galanti Bodrum'lu, Ermeniler'le İsrailoğullanı'nın benzerliklerini şöyle tanımlamakta: "Ermeni kültürü tamamen Yahudi kültürüne benzer. Arameen, Yahudiler tarafından konuşulan bir dil. Ermeni ve İbrani harfleri birbirlerine çok benzer ve 22 harften oluşurlar. Ermeni isimleri, Davud soyundan gelen sürgün edilmiş Yahudi isimlerinin yaklaşık aynısı. İbranice Arameen'in karışımıdır. Yahudiler ve Ermeniler tarih boyunca birlikte hareket etmişlerdir. Yahudilerin her sürülmesinden sonra, onlara kucak açan tek kavim Ermeniler olmuştur."
İnsanların dün sevdiklerini, hayatlarının her gününde sevebilecekleri düşünülemez. Öyle ise, benim Ziya Gökalp kompleksimin olması gibi bir durum kimselerin aklına gelmesin.
Türk Milliyetçiliği ebediyen vardır. Ancak Gökalp sonsuzluk değildir.
Kim ne derse desin, kim ne düşünürse düşünsün, benim felsefeme göre; kabbalacı Sabatay Sevi'nin ilkelerini savunanlar, atalarımızın şehit kanlanıyla kurduğu Türkiye'mizin idaresinde söz sahibi olamazlar. Ama ne yazık ki oluyorlar!..
yani sabetayistler
Dönmeler, ortaçağda İspanya'daki Engizisyon zulmünden Osmanlı İmparatorluğu'na sığınan ve Selanik'e yerleşen bir avuç Yahudi idi. Bunlar Osmanlı İmparatorluğu'na döndükten sonra Müslüman olmuşlardı. Dinlerini değiştirmekle beraber, Müslümanlığı da tam benimsemiş sayılmazlardı.
Ancak bir elinde ay yıldız, diğer elinde mavi gönyeli bayrağı taşıyan Gökalp, fikirleri ne olursa olsun bu hazin şoktan sonra, Türk insanının kızılelma ideallerinin temsilcisi olamaz. Çizgide olan kırıklık, fikirde ayrılık yaratır.
Bazı devlet büyüklerimiz tarantula misali hiç ölmeyeceklermiş gibi yutuyorlar da, yutuyorlar.
"Harp bir şans oyunudur,üzülmeyiniz general."
Şu gerçek sakın unutulmamalıdır ki; geçin bu günü, mezarlıklar geçmişin bir çok vazgeçilemez denilen insanlarıyla doludur.
Sayfa 191 - İlke kitabevi yayınları, 5. Baskı 2005Kitabı okudu
Bu ülkenin nimetlerinden faydalanıp, küçük ülke siyonist İsrail’e bağlılık yemini eden kim olursa olsun, asla affedilmemelidir.
Sayfa 184 - İlke kitabevi yayınları, 5. Baskı 2005Kitabı okudu