İstemiyordum bilmek hiçbir şeyi zenginliklerden.
Pencereleri dolgulayın ve lehimleyin çerçeveleri,
Orada Noel çamının iğneleriyle dikleniyor çocukluk.
İnleyen bir dörtlüğün nemli kederini içiyorum.
O odaya girdiği zaman ortalık aydınlanır, bir pencere açılmış gibi olurdu.
Sayfa 419Kitabı okudu
Geldiğimiz noktada, akıl hastalığı da bulaşıcı bir hastalık gibi yayılıyor, insandan insana geçiyor.
Sayfa 394Kitabı okudu
Sevgi göstermek için aceleci olmamak gerek. Sonra daha fazla sevmek zorunda kalmaktan korkmalı insan.
Sayfa 199Kitabı okudu
Soba kurmak piyano çalmaya benzemez.
Sayfa 218Kitabı okudu
Lanet olsun, yetişkin bir erkeğin yetişkin bir kadınla sohbet etmesi bu kadar mı imkansız? Hemen altında bir "buzağı" mı aramak gerekiyor?
Sayfa 159Kitabı okudu
“İnsan sevdiğini böyle aşağılar mı?”
Sayfa 58Kitabı okudu
"Yaşamak ne kadar güzel!" diye düşündü. "Peki ama neden her zaman acı çekiliyor?" -
Sayfa 21
