Hiçbir kitap, hiçbir söz veya hiçbir anlatı yaşamın yerini tutamaz.
"herkes bilir ki insan düşlerine söz geçiremez."
Boş insanlarla dolu hayaller kuramazsın.
Okur Takip Önerileri
Şu küçücük dünyada herkes incitilmiş, isimsiz, herkes yanlış yerde.
Bir şeyler yapıyorum, yürüyorum, konuşuyorum, yemek yiyorum yani her zaman yaptığım işleri sürdürüyorum ama nasıl anlatsam, bir boşluk duygusu içinde. Sanki içimde derin bir hiçlik var.
Mesele sadece mutluluk değildi. Önemli olan yaşadığını, hayatın bir anlamı olduğunu, bir değeri olduğunu hissetmekti.
Doğrudur; kitap okumak karın doyurmuyor. Ancak karnı tok, beyni boş adamlardan çektiğimiz kadar hiç kimseden çekmedik.
Hayatımda mutlu günlerim olmuştu elbette, ama mesele sadece mutluluk değildi. Önemli olan yaşadığını, hayatın bir anlamı, bir değeri olduğunu hissetmekti.
"Bir kez daha, tanıdığımı sandığım insanları hiç tanımamış olduğumu anladım."
"İşte, dört tarafa koşup aradığın, yanına sokulup sessizce yürümek istediğin, işte, hayatın müddetince istediğin insan!
Zira değişen insanların yetenekleri değil, içinde bulundukları ortam ve koşullardır.
Yaşlanmış bir yüzle, ama güzel bir şekilde, yorgunluk izi taşımadan..
"Sen hâlâ kalbimin en güzel odasındasın."
Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı, gene aynı şekilde, fakat her şeyden habersiz, yaşayıp gidecektim. Sen bana dünyada başka bir hayatın da mevcut olduğunu, benim bir de ruhum bulunduğunu öğrettin.
“Sadece kitap okumak yetmez insana. Bazen meydan okumalı; kendine, hayata, dünyaya...”
