Türklerin Müslümanlıktan önce böyle birçok dine girmelerini bu milletin belki de hiçbir milletin geçmişinde görülmeyen büyük bir arayış, bir gerçeği arayış hissi ve aksiyonu taşıdığının belirtisi şeklinde anlamak gerekir.
Yalnızlığa mahkûm hissettiren kişiden bağımsız gelişen suni bir arayış olurdu. Bağlanması gereken bir şeyler olduğu fikrine canı gönülden inanan birey, arayışını ne olursa olsun yanlış noktadan başlatırdı. Hayatın anlamını keşfedeceği bir bağlanma şeklini aramak herhangi bir mutluluğun sürekliliğine inanma naifliğiyle bütünleşirdi.
Sayfa 168Kitabı okudu
