Anam Babam DiyarbakırDört tarafın surla dolu tarih kokar sağı solu
Burdan geçer ipek yolu anam babam DiyarbakırHatun katsal Mardin kapı Gazi Köşkü Kırklar dağı
İnan hasret içim yahi anam babam DiyarbakırHaram sudan atlardık biz ne muratlar tutardık biz
Anzelede çimerdik biz anam babam DiyarbakırŞarkıların türkülerin halayların lorkelerin
O mis gibi yemeklerin çok özledim DiyarbakırOfis istasyon bağlar alipar içimi dağlar
Hasta olur gören sağlar anam babam DiyarbakırDingil havayla küpeli leylek bahçanla merhali
Kore mahlen çok neşeli anam babam DiyarbakırEvli beden yedi kardeş ali paşayla arbedaş
Hançepekli has arkadaş iki gözüm DiyarbakırDöner akar Dicle nehri yemyeşil dir hep cin ali
Unutmadım ben hevseli canım benim DiyarbakırNe şairler ne yazarlar ne alimler ne ozanlar
Ne edipler bestekarlar yetiştiren DiyarbakırEdebiyat kültür şehri Nazif, Gökalp, Tarancı, Emiri
Celal, İzzet, Recep, Bedri sanat dolu DiyarbakırAhmet arif mahsun Emrah Kenan temiz kadri göral
Tahir müjde Tarık Celal güzelsesli DiyarbakırPeygamberler memleketi sahabe ve ensar kenti
Medeniyetler başkenti kutsal şehir DiyarbakırDiyarbakır Diyarbakır canım malım Diyarbakır
Hasretinden ölüyorum Allah vekil DiyarbakırCemal derki bu memleket Allahın verdiği nimet
Emeği geçene rahmet anam babam Diyarbakır M.Cemalettin AKBAŞ
Bekliyorum
Bir Avrupa seyahatinde, yürüdüğümüz yol boyunca sıralanan evlerin bahçe duvarlarının hepsinin aynı yükseklikte ve ortalama bir insan beli hizasında olduğunu görünce, bize mihmandarlık eden arkadaşa bunun sebebini sormuş ve aldığım cevapla çok mahzun olmuştum:
“Bahçe duvarının gölgesinin komşunun bahçesine düşmeyecek yükseklikte olması
Her gün daha kalabalık çalışılıyordu aslında. 10 kadar İtalyan arkadaş oluyordu barajda çalışan: Anarşistler, Komünistler, sosyalistler yeşiller, filan. Bazen 3-4 kişi kalıyorlardı. Yavaş yürüyordu ama hızla yetiştirmek gerekmiyordu. Elektrik için biraz geç kalınmış olabilirdi zaten. Bir yüzyıl kadar. Bunun iyi tarafı elektrik faturasının gelmiyor olmasıydı. Biraz mum ya da gaz lambası, bazen Hindistan cevizi yağıyla yaktığımız. Bu baraj bitince de fatura olmayacaktı zaten. Çünkü devlet yoktu. Devlet olmayınca fatura olmaz. Niye insanlar devlet istiyor anlamıyorum. Bir sürü memur filan besliyorsun, mühürler, makam odaları, arabaları, koltukları, vergileri, hapishaneleri ve doymak bilmeyen bir başkanları.
.............................................................................
gazeteduvar.com.tr/yazarlar/2018/0...
Eylül Ayı Hikaye Etkinliği
İyi geceler, yaz bitti nihayet teoride. Eylül'le birlikte yeni başlangıçlar da aldı başını gitti, en yakın rakibi Ada'ya yaklaşık iki kat fark attı. Çoğunluk başlamak istiyor demek ki bir şeylere. O zaman Eylül etkinliğine başlayalım biz en azından, gerisi de sonra gelir umarım. Eylül ayı etkinliğinin konusu BAŞLANGIÇLAR. Hikayeler