Yazarın "Ben Dünyanın En Akıllı İnsanıyım" kitabını okuduktan sonra yazara karşı bir sempati beslemiştim. Kitap harika olduğu, doğrulardan bahsettiği yada fazla radikal olduğu için değil. Örneklendirmeler hoşuma gitmişti, bir kısmı yanlış olsa da. Farklı ve oldukça hoş bir bakış açısına sahip olduğunu düşünmüştüm.
Bu kitabı alma sebebim ise yazara hissettiğim bu sempatiydi. Ancak ikinci kitap ile gözümdeki bu sempati tamamen yok olup gitti.
Örneklendirmeler güzel olsa da -örneğin deprem örneği- bilimsel dayanağı olmayan düşünceler. Amerika'daki "inanırsan her şeyi başarabilirsin" tarzındaki motivasyon konuşmaları kıvamında olmuş maalesef.