Yaşam, yitim acısıdır.
Yaşamak, yitirmenin
acısını çekmektir.
Ölüm yaşamdan daha belirgindir.
Ölüm yaşamdan daha kesindir.
Yaşam ne denli gecikirse geciksin,
ölüm hep zamanında gelir.
ölüm gecikmez.
Okur Takip Önerileri
Yaşamında, hep kendini girmek istemediğin durumlara sokmak isteyeceksin
-ve sokacaksın .
Ne beklediğini bilerek ama beklemeden yaşayacaksın.. En çok beklediğin de gelse birgün, hiçbir zaman beklediğin anlamda gelmeyeceğini bilerek.
Yaşamın yalnızca anlaşılamaz, bilinemez olmakla
kalmayacak, yer yer, yaşanamaz hale de gelecek.
Yaşam yumağından bir iplik ucu çekince,
birçok başka uç da birlikte gelir ama,
fazlaca uzun bir parça çıkarayım diye, çok çekersen, iplik uçları birçok yerinden birden düğümleniverir, kalır; bu arada da yumak daha karışık hale gelir
Felsefede önemli olan düşüncenin kendisi değildir – bütün düşünülebilir düşünceler, zaten, şu ya da bu biçimde, daha önce düşünülmüştür; önemli olan, düşüncenin dilegetiriliş biçimidir - 'yeni' anlam ancak orada bulunabilir.
Felsefenin varabileceği son anlam noktası,
tam anlamsızlığın son noktasıdır.
Üzerine konuşulamayan konusunda susmalı."
"Sözcükler eylemlerdir de."
*Wittgenstein
Yaşamını yaşamadan yaşayamazsın,
yaşamın, yaşanınca, yaşamındır
Yaşamının büyük bir bölümü,
yaşamına yön verme çabalarınla geçecek
— öyle ki, gün gelecek, bakacaksın, yaşamın, yön bulma çabasıyla döne döne, yola hiç çıkmamış...
Yaşamında, şunları da yaşayabileceksin:
1) Birisini, ona söyleyecek birşey bulamadığın için, aramak.
2) Birisini, onu artık görmeyeceğini söylemek için, beklemek.
3) Birisini, onu görmemeye dayanamadığın için, terketmek.