... bir İspanyol atasözü der ki: "Çok yaşayan, çok da kötü şey yaşar."
Sayfa 221Kitabı okudu
Genç insan da rengârenk dünya ve onun çok çeşitli biçimleri tarafından çekilir: Hayalgücü, hemen bunları dünyanın verebileceğinden daha fazlasına dönüştürür. Bu yüzden, genç insan belirsiz olana karşı heves ve özlem içindedir: Bunlar onun huzurunu bozarlar; oysaki, huzursuz mutluluk olmaz.
Sayfa 216Kitabı okudu
Gençliğimizde, yaşamımız için önem taşıyan ve büyük sonuçlar doğuracak olayların ve kişilerin karşımıza davul zurnayla çıkacaklarını sanırız: Ama yaşlılığımızda geri dönüp baktığımız zaman, bunların hepsinin de sessizce, arka kapıdan ve âdeta dikkati çekmeden içeri süzülmüş olduklarını görürüz.
Sayfa 205Kitabı okudu
Buna göre yaşamın ilk yarısının karakteri mutluluğa yönelik doyurulmamış bir özlem, ikinci yarısının karakteri ise mutsuzluk endişesidir. Çünkü bu ikinci yarıda, az ya da çok belirgin bir biçimde, tüm mutlulukların bir hayalet gibi, buna karşılık acıların gerçek oldukları bilgisi de gelmiştir. Bu yüzden şimdi, en azından daha akıllı karakterler, hazdan çok, salt acısızlığa ve rahatsız edilmedikleri bir duruma ulaşmaya çabalayacaklardır.
Sayfa 203Kitabı okudu
Çocukluktaki mutluluğa katkıda bulunan bir şey daha vardır. İlkbaharın başlarında nasıl ki tüm yapraklar aynı renkte ve hemen hemen aynı biçimdeyseler; biz de, küçük çocukluğumuzda, hepimiz birbirimize benzeriz, bu yüzden eşsiz bir uyum içindeyizdir. Ergenlikle birlikte farklılaşma başlar ve bir çemberin yarıçaplarının arasındaki açıklık gibi, giderek daha da büyür.
Sayfa 202Kitabı okudu
Yaşamımızın ilk çeyreğinin mutluluk içinde geçişi tam da bu nedene dayanır, bu yüzden, bu dönem daha sonra yitik bir cennet gibi ardımızda kalır. Çocukluğumuzda çok az ilişkimiz ve az sayıda gereksinmemiz vardır, yani istencimiz az heyecanlanır: Bu yüzden varlığımızın büyük bölümü bilgi edinmekle uğraşır.
Sayfa 200Kitabı okudu
Yaşının ruhuna sahip olmayan
Yaşının tüm sıkıntılarını yaşar.
Sayfa 199Kitabı okudu
Tehlikeli bir işin sonucu henüz kuşkulu olduğu sürece, mutlu bir son olma olasılığı hala bulunduğu sürece, duraksamayı değil sadece direnmeyi düşünmek gerekir; tıpkı havada henüz mavi bir leke varken, hava durumundan ümit kesilmediği gibi.
Sayfa 196Kitabı okudu
... kötü adımların cezası öteki dünyada çekilecekse de; aptalca adımların cezası bu dünyada çekilecektir.
Sayfa 196Kitabı okudu
Zamanın tefeciliği böyledir işte: Bekleyemeyen herkes onun kurbanı olur. Kendi halinde akan zamanın gidişini hızlandırmak istemek en pahalı girişimdir. Bu yüzden, zamana faiz borcu yapmaktan kaçınılmalıdır.
Sayfa 192Kitabı okudu
... insanlar genel gerçeklere karşı ne kadar ilgisiz ve aldırışsızsalar, bireysel gerçeklere de o kadar düşkündürler.
Sayfa 185Kitabı okudu
İnsan, yapıp ettiklerinde kimseyi örnek almamalıdır: Çünkü durumlar, koşullar, ilişkiler hiçbir zaman aynı değildir ve karakterlerin farklılığı eyleme de farklı bir görünüm verdiği için, iki kişi aynı şeyi yapsalar da, yaptıkları şey aynı değildir. İnsan, yeterince düşünüp taşındıktan ve iyice gözden geçirdikten sonra, kendi karakterine uygun bir biçimde davranmalıdır. Demek ki, pratik yaşamda özgünlük kaçınılmazdır; yoksa, insanın yaptığı kendisine uymaz.
Sayfa 183Kitabı okudu
Bir toplumda sevilmenin yolunun akıl ve zekâ göstermekten geçtiğini zanneden bir kimse ne kadar da acemidir! Akıl ve zekâ aslında, önceden kestirilemeyecek kadar ezici bir çoğunlukta nefret ve öfke uyandırırlar, bu öfke bunu duyumsayanın, bunun nedeninden yakınmaya hakkı olmadığı, hatta kendisinden bile gizlediği ölçüde daha acımasızdır.
Sayfa 178Kitabı okudu
Bir suçlamayı hak etmediğini gerçekten bilincinde olan bir kimse, bu suçlamayı sakince küçümseyecektirir.