Bazı insanların hayatı, kaderi, " kara " kalemle yazılır. Öyle gerçekten ve bu kitap bunu çok iyi bir şekilde anlatmış. En çok üzüldüğüm yer jan valjianın kozet evlendikten sonra mariusa geçmişini anlatıp ( kötü tarafını) kozetten uzaklaşması oldu. Kozet bunu haketmemişti. Ama vicdanı ona bu şekilde emretti. Bi de bu yönden düşünmek lazım. Bazen yapılan kötü bir şey yaptığın tüm iyi şeyleri götürür. Herkes yaptığın o kötü şeye odaklanır. Seni onunla idam ederler. Malesef ana karakterimiz valjian bu duruma dehşet verici bir şekilde düştü ve bütün hayatını bu durum esir aldı.