Sağduyusuyla üzüntüsü didişti kıyasıya.
Şen topluluklar içinde üzgün ruhlar ölür gider,
Başka kederlerle olmak, keder için en mutlu yer.
Sinekler nereye uçsa aldırış etmez hiç kimse
Ama bütün gözler izler kartallar nereye gitse.
Ben yapayalnız oturup kavrulmalıyım derdimle
Yeri ıslatıp gümüş gözyaşı serpintilerimle.
Haklısınız, Sn. Shakespeare
Arzu sağırdır, dinlemez âkil dostlar ne deseler,
Onda öyle bir göz var ki sade güzelliğe bakar ,
Onu sever, kanuna da, göreve de karşı çıkar.
Sn. Shakespeare, üzerler bizi.
Benim dünya nimetimin hedefi sadece sensin,
Var gücümle uğraşacağım seni fethetmek için.
Utanç, serzeniş ve haklı şikâyet öldürse bile,
Arzum tekrar canlanır senin parlak güzelliğinle.
Doğru yoldan sapmış bir kalp, hep kötüye gider ancak.
"Arzu benim kılavuzum, güzellik bana armağan,
Böyle hazine varken korkmam geminin batmasından."
Bir hafta ağlayacaksam bir anlık sevinç nedir ki?
İç çekişlerim uçup gitti, gözyaşlarım eridi,
Gözlerim yangına döndü, kalbim ağır kurşun sanki.
"Affına sığınıyorum Tanrım! Senin bizi kusursuz yarattığın doğrudur da biz neden bu kadar eksiğiz?"
Kalbimde çarpıntılar, zonklamalar, bunalımlar var, Göğsümün üstünde seni deprem gibi sarsıyorlar.
Üç dört beşe ne dersin yavuklum
Konuş güzelim, ama sırf güzel sözlerle - sus ya da.
Bir tanecik öpücük ver, o zaman vereyim ben de,
İki tane de olur öyle bir istek varsa sende.
Ah, anan nasıl böyle acımasız bir ruh doğurdu?