Aşk, tüm bağları yıkarak kendi bağlarını kurar.
Sayfa 9Kitabı okudu
Aşk, belâdır. Çarptığı insanı paramparça eder.
Sayfa 14Kitabı okudu
Ateşlerde yanmayana pervane denilmez.
Sayfa 17Kitabı okudu
"İnsan acı çektiği kadardır.
İnsan yedekte gibi acıya çekildiğincedir.
Gerisi lâfugüzaf."
Sayfa 23Kitabı okudu
Yeryüzüne sığmayan bir acıyız, içimize sığan yeryüzünden büyük acılarız.
Sayfa 23Kitabı okudu
Ne çok hüzün var!
Ne çok hikayesi acılarımızın.
Sayfa 27Kitabı okudu
'Sen bana dokunurken tanıdık bir acıya dokunur gibisin.
Ben senden kaçarken bir acıdan ötekine kaçıyor gibiyim.'
Sayfa 27Kitabı okudu
İnsan bir yalnızlıktır.
Sen, 'ben'in yalnızı, ben, 'sen'in yalnızınım.
Yapayalnız bir çocuğuz uçsuz bucaksız yer yüzeyinde.
Sayfa 28Kitabı okudu
Cenab-ı Hakk, yere göğe sığmamış, mümin kulunun kalbine sığmıştır.
Sayfa 33Kitabı okudu
Hz.Mevlâna'nın ifadesiyle, "Üzüm sarhoşluğu değil bizim sarhoşluğumuz; bizim sarhoşluğumuzun sonu yok."
Sayfa 34Kitabı okudu
Âşık olmak iyidir, fakat zordur.
Mende Mecnun'dan füzun âşıklık istidadı var,
Âşık-ı sadık menem, Mecnun'un ancak adı var.
Her ayrılık gibi ölüm de kanatıyor yüreğimizin bir yerini.
Sayfa 66Kitabı okudu
En tatlı kadın dahi acıdır, diyor Zerdüşt.
Sayfa 83Kitabı okudu
Evlilik, iki kişilik bir yalnızlık değil de nedir?
Sayfa 83Kitabı okudu