Sessiz çığlıkları biriktirmiş gibi şakağın, her kıvrımı ayrı uçurumları taşımışçasına. Ne güzel sordun, bu sualleri çok mu derinlerden çekip aldın? Bunca yıl bu sorularda mı kıvrandın? Senelerce beklediğim sır mısın? Ey yabancı, hangi denizleri yuttun da geldin? Beni de tufanına götürmeye mi geldin? Uykusuz gecelerin yorgunluğu saçlarına düşmüş, saçları ağartan o güne beni hazırlamaya mı geldin? Bir bebek gibi uyuyan koca adam, nedir ismin, dağların yüklenmediğini taşıyor gibi yorgun cismin.
Ey uyuyakalanlar!
Ey gaflet uykusuna dalanlar!
Dünya ile nikah kıymak isteyenden, dünya mehir olarak dinini ister.
Yüz deniz dalgasında sessiz efsane, karanlık gecelerin bağrında gizli bir sır. Bir deliliğin nöbetine ha yaklaştı ha yaklaşan hatıra bir bakış... Binlerce ümit gözünün dibinden damlayan kan... Ben neyim? Dillendirilmemiş name, zikredilmemiş sır.
Dinmeyen sancılarımın iniltisidir, yazdığım kelimeler.
Kalpleri hırs mezarında çürürken, gözlerini cennete çevirip birbiri ile çekişen din adamlarını gördüm. Dilinde aşkı konuşup, tembelliği sabır sanıp, maneviyattan dem vurarak aşkı, makam için, şöhret için satan riyakârları gördüm.
Haset iki arkadaş arasında öyle bir perde ki! Dün tek bir ruh gibiydiler, bugünse iki inatçı kurt gibiler.
Aslında ağlamak Allah'ın rahmetini coşturur. Hele bu ağlamak yürekten İse...
İnsanı alçaltan onun doymak bilmeyen benliğidir.
Aşkta karşılık beklemek olur mu?
Bir halk maneviyat deryasından uzaklaşıp, maddiyatın çamurunda oynaşıyorsa belalardan sıyrılamaz.
İnsanlar günahları ile övünüp sevaplarla alay ediyorlarsa, şeytan yüreklerinde tavaf ediyor demektir.
İnsanların ne düşündüğüne aldıracak halde değildim.
En güzel ve en tatlı acılar, sevgiliye duyulan aşk acısıdır.
Kalbim, senden önce mutluluk görmedi. Kalbim, hayatta acı ve ıstırabın tadından başka asla bir şey görmemişti.