Bu din adamları, idam mahkûmlarına eşlik ederlerken, ellerinde mutlaka bir çarmıhta İsa yontucuğu taşır. Sanki şöyle demek istemektedirler: “Dua et ki, sadece kelleni uçuruyorlar, ipe çekiyorlar, boğuyorlar ya da bedenine on beş bin voltluk cereyan veriyorlar; bir de, şu bizim İsa’nın neler çektiğini düşün de, Tanrı’ya şükret!”