Her aşkın başında ve sonunda defter tutuyormuş. Dağ gibi yığıldıkça defterler, geçmiş geri gelmiyor.
Sızı duruyor durduğu yerde.
Sayfa 19Kitabı okudu
Uyuklamak parça parça ölmek, uyumaksa yekpare ölüm. Bu aralar hep uyukluyorum.
Sayfa 14Kitabı okudu
Zamanı nerede bıraktığını hatırlamak çok güç.
Sayfa 14Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Aynı caddeyi bir de karşı taraftan yürüdüm.
Sayfa 12Kitabı okudu
Hayvanların yalnızlığı içeme dokununca salak dedim kendi kendime. Bu onların doğası, sen kendine bak.
İnsanınkine kader diyoruz ama.
Sayfa 11Kitabı okudu
Hayatı uzun sürmüş bir sıkıntıdan ibaretti. Boş, içeriksiz bir sıkıntı. Neden hayatım bir sıkıntıdan ibaret diye sormayacak kadar tembel yaratılışlı olmaşıydı ki, ölmek daha kolay geldi.
Sayfa 10Kitabı okudu
50 syf.
9/10 puan verdi
·
2 saatte okudu
