Kitabın ana fikri,kitabın içindeki iki cümlede geciyor:"En iyi yüreğiyle görebilir insan.Gözler asıl görülmesi gerekeni göremez.İkinci cümle ise "Gülünü senin için bu kadar önemli kılan,ona harcadığın zamandır".Burada bence özellikle anlatmak istediği fikir "değer bilme" fikridir.
Prensimizin gidip gördüğü 6 gezegenden bize anlattığı çeşitli kavramlar var.Bunlar:otorite,kendini beğenmişlik,ayyaşlık(yaşadığını unutma çabası) gibi bazı mefhumlar.Bu kavramların önemi,büyüdükçe bu kavramlarla karşılaşmamızdır.Kitapta da zaten tüm gezegenlerde ki insanlara "sıkıcı" demiştir Küçük Prens'imiz.Gerçekten de öyle değil midir? Büyüdükçe sıkıcı hale bürünmez miyiz?
Kitapta genel olarak anlatılmak istenen, Küçük Prens'in ağzından insanların hatalarını ve büyüdüklerinde unuttukları basit çocuk bakışlarını anlatıyor.
İncelememe Küçük Prens'e seslenerek son vereceğim.Ben de artık yıldızlara ayrı bakacağım.