Kederim ve ben birlikte yürüdüğümüz zaman,insanlar kibar gözlerle bize bakarlardı ve olağanüstü bir tatlılıkla fısıldarlardı bize.Bir de bize gıptayla bakanlar vardı çünkü kederim soylu bir varlıktı ve ben onunla gurur duyuyordum.
Akıl pervane gibidir,sevgili ise yanmakta olan muma benzer.Pervane mumun alevine atıldıkça yanar ve yok olur.Fakat pervane odur ki yanmasına ve azap çekmesine rağmen alevden uzaklaşmaya dayanamaz…