İnsan bir akşamüstü ansızın yorulur. Saatli bomba patlar. 80 yıldır dalgalı denizlerin ortasında hoyratça atan kalp durur. An gelir, Atilla İlhan ölür. Ama herkes bilir ki şiirler, kitaplar ve fikirler ölmez.
Sayfa 5 - Betül ŞükürKitabı okudu
Üçüncü şahsın şiiri Atilla İlhan
ne vakit maçka'dan geçsem
limanda hep gemiler olurdu
ağaçlar kuş gibi gülerdi
bir rüzgar aklımı alırdı
sessizce bir cigara yakardın
parmaklarımın ucunu yakardın
kirpiklerini eğerdin bakardın
üşürdüm içim ürperirdi
felaketim olurdu ağlardım
Uzaktaki sevgili...
Dinle böceğim, uzun bir seyahate çıkacağım.
Hareketimden önce bazı şeyleri söylemek arzusundayım.
Hayatta kimse kimseyi anlayamaz, kimse kimsenin yerini tutamaz; aşk dediğimiz ya vahim bir yanlış anlaşılmadır, ya da kötü bir hayal kurma tarzı.
İki kişinin ikisi de öbürünün yerine hayal kurmaya çalıştığından, sukut-u hayaller eksik olmaz!
Sen dediğime kulak ver, kendimizden başkasını sevmiyoruz, sevdiğimiz şahsiyetimizin dışlaştırılmış bir başkasının üzerinde somutlaştırılmış hayali.
O başkası da kendisini üçüncü bir şahıs üzerinde dışlaştırır, somutlaştırır; arada ahenk kurulamaz.
Nasıl kurulsun? Sevdiğimizle sandığımız farklı!
Muvaffak bir çift yanlızlığa tahammülü yüksek iki insan manasını taşır.
Çift demek, yanyana iki yalnızlık demek, beraber bile olamamış, kesişmesi bile zor!
Onun için böyle bir hayatı, içine girip kurbanı olmadan yaşayacaksın, yani uzaktan.
Uzaktaki soyut, hemen hemen yok bir şahsı sevmekten güzelini tasavvur edemiyorum.
Yakında olmayan sevgili, tahayyülde yaşatılır.
Hayalde yaşamak az evvel açıkladığım kaideye uygun olarak, onu kendine benzetmektir; yanında bulunmayacağından, o buna ne itiraz edebilir, ne müdehale.
Sevdiğini hayalinde değiştirdikçe, kendini benzettikçe daha çok seversin.
Böylece denge korunmuş olur.
Sevmek! Sevmek esasında alıp başını gitmektir.
Sevgiliden uzaklaşan mutlaka aşka yaklaşır, sevdiğini gönlünde kendi bildiğince yeniden yaratarak.
-Atilla İlhan
Gözlerin gözlerime değince
Felaketim olurdu, ağlardım
Beni sevmiyordun, bilirdim
Aysel git başımdan ben sana göre değilim
Ölümüm birden olacak seziyorum.
Hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim
Aysel git başımdan istemiyorum.
Benim yağmurumda gezinemezsin üşürsün
Dağıtır gecelerim sarışınlığını
Uykularımı uyusan nasıl korkarsın,
hiçbir dakikamı yaşayamazsın.
Aysel git başımdan ben sana göre değilim.
Benim icin kirletme
Ne zaman ki üzerime çaresizliğin ağır yorgunluğu çöker işte o zaman Atilla İlhan'ın şu dizelerini getiririm aklıma :
'' Bunca yıl sönmemiş umudum,
Nisan değilse Mayıs,
Perşembe değilse pazar...''
im t u b i s ʚĭɞ
