H.
@auroraborealiis
Bu metin la dilinden otomatik olarak çevirilmiştir. Orjinali Göster
Sanat uzun Hayat KısaBiyoloji Öğretmeni
Ege Üniversitesi
İzmir, 9 Temmuz 1990
113 okur puanı
Mayıs 2018 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Gündüze dair ne varsa güneşle birlikte kayboluyordu…
Hakan Günday’ın yeni çıkan öykü kitabı olan DERZ’den fazlasıyla gerçek bir kolaj…
Dayanacak gücüm kalmamıştı. Aslında kalmamış değil, hiç olmamıştı.
Okur Takip Önerileri
İnsan hayatı gerçekten de kutsal! Yalnız eksik öğretmişler. Sadece hayatta kalanların hayatı kutsal!
Hiçbir dünyalı bu dünyaya dayanamaz ya da katlanamaz ya da yalan söyler ya da küfreder ya da ölür ya da bölünür ya da kopar ya da tapar ya da kusar ya da susar ya da kaçar ya da kırar ya da kalır ya da ayırır ya da okur ya da korur ya da doğurur ya da boğulur ya da dağılır ya da bağırır ya da sarhoş olur ya da âşık olur ya da koşar ya da yürür ya da durur ve kurur ve solar ve sorar ve kazar ve yorar ve dolar ve boşalır ve kasılır ve kalır ve yaratır ve inanır ve yaratılır ve savaşır ve yaralanır ve dener ve yanılır vedener ve yanılır ve dener ve yanılır ve dener ve yanılır ve dener ve
yanılır ve dener ve yanılır ve dener ve yanılır ve dener ve yanılır ve yazar ve dayanır.
BEN: SEN burada!
SEN: BEN burada!
BİZ: Yoklama bitmiştir, dağılabilirsiniz!
CEHENNEM: Söyle bakalım Araf, en çok kimi seviyorsun? Beni mi, cenneti mi?
ARAF: Efendim?
CENNET: Dalga geçme lan çocukla!
Öğrenmeyi öğrenmesini engelleyerek birey olmaktan alıkoyduğunuz insan, haliyle bilinçli bir tüketici de olamayacak ve daima borçlu kalacaktır.
İnsanın doğal olarak gelişecek bütün bireysel özelliklerini önceden tespit edip yok etmelisiniz. Bu aşama son derece önemlidir zira bireye dönüşmüş insan, yalıtım sisteminizde çürümelere neden olacak ve bu çürüme çevresindeki diğer insanlara da sıçrayacaktır.
İntihar etmenin binbir yolunu düşündüğü anlardan geriye kalan bütün zamanında neden intihar edemediğini düşünürdü.
Herhangi bir yılın herhangi bir sabahında, herhangi bir şehrin herhangi bir kaldırımında durup nefesini tuttu.
Aslında en son ne zaman şöyle göğsümü gere gere derin bir nefes aldığımı bile hatırlamıyorum.
Bir sinema salonunda ışıklar açıkken perdenin ne kadar da sakil durduğuna hiç dikkat ettin mi? O kadar çirkin ve beyazdır ki, birazdan, seni hayaller diyarına götürecek olan o muhteşem gösterinin o perdede başlayacağına asla inanamazsın.
ŞEHİR: …. En nihayetinde insanlar bana hayalleriyle gelir ben de o hayalleri yerim. Yoksa nasıl ayakta kalacağım?
Sadece hissediyordu. Ve hissettiği şeyin adı, sessizlikti.