Avni Turan
@avniturann
"Şeb-i yeldayı müneccimle muvakkit ne bilir
Mübtela-yı gama sor kim geceler kaç saat"
Öğrenci
Üniversite
İstanbul
İstanbul, 16 Haziran 2003
42 okur puanı
Ekim 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
' A private tutor ! ' said Margaret, looking scornful:
' What in the world do manufacturers want with the
classics, or literature, or the accomplishments of a gentleman ?
Bir kitap okudu
40 syf.
9/10 puan verdi
·
Beğendi
Bir kitabı okumayı düşünüyor
Okur Takip Önerileri
Bir kitap okudu
76 syf.
9/10 puan verdi
·
Beğendi
·
7 günde okudu
Geçti ömrüm iklimden iklime
Yuva yaptım kaç paket cigaranın bacasında
Yorgunum, kahvem çamur gibi
Batmaya da razıyım, artık beni anla
Yeter ki sen beni
Hiç yazamayacağım bir romanın kollarına atma.
Yokuş aşağı şarkımı söylerdim, sarhoş
"Kanatlarım vardır benim uçarım"
Koşup kaşe kabanından yakalardın uyduruk şarkılarımı
Ne çok ısıtın beni,
Ne çok ısıttım seni,
Buruştu ve kirlendi
23 Nisan'da takılan simli ve tül kanatlarım
Kurtulamadım, üstümde kaldı.
Ben sevgilim ...
Bir çocuk bayramı gibi yaşamak isterdim her aşkı
Cezaya kaldım.
Bir mutluluk şiiri yazamamaktan dolayı
İmlamı iyice bozsam da fark etmez artık.
Kime ne "de-da"ları ayırmasam?
Noktalarda durmasam,
Bir ünleme koşsam yalnızca,
Sonu uçmak olan bir çığlığa.
Kime ne anlatarak bitirsem hayatımı?
Ölümüme de bir şiir yamar nasıl olsa birileri artık.
Bir şaşkınlık şarkısı olarak besteliyorum aşkı
Kaprisli notalar, huysuz sololarla
Bekçisi olmayan geceler denk geliyor bana,
Çaresiz bekliyorum,
Düdük çalıyorum,
İki el ateş ediyorum havaya.
Gecenin bir yarısı oturup ağlıyorum bir çocuk parkında
Ulumak gibi ağlıyorum
Köpekler koşuyor sağımda solumda
Tanrım!
Diyorum sadece
Başka bir şey diyemiyorum zaten o an.
İyi niyetli ve sevimli bir kızdan kalanlar
Sallanıyor durmadan boş salıncaklarda
"Üzgünüm" diyor,
Bir mutluluk şiiri yazamam bu saatten sonra!
Bir kitabı okumaya başladı
Avni Turan tekrar paylaştı.
Beni dışlayabilirsiniz, ama yüreğimde olanları değiştiremezsiniz.
Sayfa 153Kitabı okudu
İç ses, diye söylendim
Ve ah dedim sonra,
Böyle ah demeyi beli bükük bir ahlat ağacından öğrendim.
Dallarına salıncak kurardı çocuklar,
Hızlı yaşanan bir hayatın şarkılarıydı salıncaklar.
Meyveleri tatsızdı
Eski bir laneten dolayı
Herkes dişlerdi acı meyvelerini,
Ve herkes söverdi ona.
İsmini yazardı herkes onun bağrına,
Ah derdi o. Ah!
İnsan çıtır ekmeği ısırdığında,
Kırıklar dolar kucağına,
İşte orası umudun tarlasıdır.
Ve orada başaklar ağırlaştığında,
Sayısız ah dökülürdü toprağa.
Yapıştırsam da parçalarını hayatımın
Su sızdırıyordu çatlaklarından.
Avni Turan tekrar paylaştı.
Henüz yetişkin olmamış bizler incinmekten, bize saldırdığını düşündüğümüz kişileri hedef alarak ve asıl saldıran olarak korunmaya çalışıyorduk.
Sayfa 89 - İthaki
