“Ne ben kötü bir insanım, ne de sen. Kötü olan yıllar.”
Sayfa 272 - Cumhuriyet KitaplarıKitabı okudu
“...Aylı geceler, büyüyen ayla birlikte daha da uzardı uykusuzlukları! Odasına dolan ayışığı, aşksızlığını, yalnızlığını ansıtır, bütün özlemlerini uyarır, bütün anılarını karanlıktan aydınlığa çıkarırdı sanki. Geçmişte tanıdığı kadınların, kızların kendisini çağıran bakışları canlanırdı ayışığında. Onur sorunu yaptığı ilişkileri, alınganlıkları, cesaretsizliği, kaçışları, sırasında yer, sırasında zaman bulamadığı için değerlendiremediği fırsatlar, hızla birbiri üstüne geçer dururdu gözünün önünden...”
Gün gelir herkes gibi bende ölürüm
Bu aşk yürekten yüreğe yeniler
Ağızdan ağıza dolaşır
Adına yaktığım türküler
Imposible
Aylı geceler, büyüyen ayla birlikte daha da uzardı uykusuzlukları! Odasına dolan ayışığı, aşksızlığını, yalnızlığını ansıtır, bütün özlemleri uyarır, bütün anılarını karanlıktan aydınlığa çıkarırdı sanki.
Sayfa 8Kitabı okudu
Yaşamak öyle açık, anlaşılması o kadar kolay, o kadar düzdü ki…
Sayfa 45Kitabı okudu
‘Herkes, var yok, güler söylerdi eskiden. Günahlı günahsız diye ayırmaz, kötülemezdik eskiden birbirimizi. Kusursuz insan var mı? Ama eskiden her kusurumuz gözümüze batmazdı birbirimizin.
Sayfa 60Kitabı okudu