Yağmurun ardından, sözleşmiş gibi hep birden fırlardık sokağa. Sokağın boş arsasını gürültümüzle doldurur, açan güneşin altında, yüzümüz gözümüz kızarıncaya kadar, koşar, koşar, evlerde geçen boz rengi saatlerin acısını kusar çiğnerdik sanki ayaklarımızın altında.
Sayfa 128Kitabı okudu
Çardağın kapısında birden duralamış yakaladı kendini.
Sayfa 128Kitabı okudu
Geceye karışan nemi soludukça kocasının yanındaki yirmi yıllık yerini başka bir kadının aldığını ansıyacak, yorganını altında sağa sola döndükçe öksüz ayakları, üşüyen sırtı boş yere kocasının ayaklarını ellerini arayacaktı.
Sayfa 128Kitabı okudu
Dudakları kenarında saklayamadıkları bir acıma cizgisi, bakışları sorunlarla dolu, onların kendisine çevrilen yüzlerini karşısında görür gibi oldu. Duyduğu sıkılganlıkla adımları ağırlaştı.
Sayfa 131Kitabı okudu
O soru dolu bakışlar, acılı dudak çizgileri, kendi acısının onların yüzlerindeki yankısı olabilirdi ancak!
Sayfa 131Kitabı okudu
İri heceli kahkahalar, tespih şıkırtıları, koparcasına el sıkışmalar, güm güm sırt dövmeler tamamlandı....
Sayfa 139Kitabı okudu
Yorgun, uykusuz yüzlerinde bir rahatlık kanat çırpıyor, olur olmaz gülüşüyorlardı.
Sayfa 141Kitabı okudu
Baktılar, gürültülerden çok uzaklardaydı Dursun ile Zeynep. Solukları duyulmadan uyuyorlardı. Uykularında bile konuşan bir sokuluşları vardı birbirine.
Sayfa 38 - Cumhuriyet Kitapları 10.Baskı Ekim 2004 "Hovarda" adlı öyküden
Günahlı günahsız diye ayırmaz, kötülemezdik eskiden birbirimizi. Kusursuz insan mı var? Ama eskiden her kusurumuz gözümüze batmazdı birbirimizin.
Sayfa 57 - Cumhuriyet Kitapları 10.Baskı Ekim 2004 "Mısırlar Kımıldıyor" adlı öyküden
"Kimin öleceği, kimin kalacağı bilinmez" dedi. "Ölüm Tanrının buyruğu, Tanrı nasıl yazmışsa ecel öyle gelir."
Sayfa 244 - Cumhuriyet Kitapları 10.Baskı Ekim 2004 "Aylı Bıçak" adlı öyküden