Dikenli telleri, ölümün hâkimiyetini görmüyorum mu sanıyorsunuz siz? Evet, bunları görüyorum ama gökyüzünden bir kesit de görüyorum ve bu gökyüzü kesiti benim kalbimde ve kalbimdeki bu gökyüzü kesitinde ben özgürlüğü ve güzelliği görüyorum.

İçimde gitgide derinleşen bir sessizlik var. Hiçbir şey ifade edemedikleri için yorgunluk veren sözcükler sessizliğime çarpıyor.

Bir yaşantıyı tam bitirmeli. Hiçbir iz kalmamalı ondan. Yeni yaşantılar için. Yeni yaşantılar için. Bunu önceden bilseydim, yaşantı milyoneri olmuştum. Ha-ha.

Ben bu geçişleri bir türlü sezemiyordum; benim hayatım sürekli bir büyük oyundan ibaretti. Bununla birlikte, prova başlayınca her şeyi unutuyordum; ikinci piyesteki oldukça uzun rolüme kaptırıyordum kendimi. Sonra kısa bir ara verilince, uyanıyordum.

İhmâl edilmiş çocukluğun
Epeski bir yoksulluğun Yamalarını yüzünde taşırdı
Kimse öpmezdi Kimse
Yüzünün titrek sesini dinlemezdi
İçime dokunan bir halin vardı
Yalnızlığını kazısam Altından
Vahşi bir puhu kuşu çıkardı.
Hayata benzeyen bir yanın vardı
Puslu bir güne saklanan Karanlık
bir suskunluğu ikiye ayıran
bir tabelaydı Frankfurttaydı
seni sevişim bir Laternaydı
Hep aynı şarkıyı çalardı.