Biz doğuştan âşığız şanlı bayrağa
Vurgunuz biz ayla yıldıza
Bir ölürüz, bin doğarız, sen tasalanma
El değmesin yurduma
Her şey çok güzel olacak, 1998
Bir, barı açıyorum
İki, Ayla ile aramı düzeltiyorum
Üç, babamı da yanıma alıyorum olay bitmiştir
Anlamazdın, anlamazdın
Kadere de inanmazdın
Hani sen acı veren
Kalpsizlerden, olamazdın
- ayla dikmen
Mevlana Celaleddin Rumi
Göz gamın ne olduğunu bilseydi,
gökyüzü bu ayrılığı çekseydi,
padişah bu acıyı duysaydı;
göz gece demez, gündüz demez ağlardı,
gökler yıldızlarla, güneşle, ayla
gece demez, gündüz demez ağlardı.
padişah bakardı ününe,
tacına, tahtına, tolgasına, kemerine,
Çıldırıyorum şaka mıı?
youtube.com/watch?v=X6wpz59...
"Kalbim bomboş kaldı sanma
Acılar geçer zamanla"
Ayla Dikmen
"Zaman herşeyin ilacıysa,
Sikeyim eczaneleri"
No.1
Ne olsun isterdik?
Hangisi tatmin ederdi kahramanımızı? Kaç zaman gectigi mi neler oldugu mu?
En çok ne isterdik mesela? Mesele neydi tam olarak, ne olsun isterdik ya da?
Geç kalinmisliklara rağmen yola çıkmak miydi mesele?
Yoksa o yolda elinden tuttuklarımızı bırakmak mı?
Zaman mı yol mu?
Hangisiydi mesele?
Mesela olacakken olduramadiklarimiz miydi mesele?
Zamanın nasıl geçtiği mi? 6 ayda ne olduğu mu 2 senede yaşananlar mi? İsteklerimiz mi yaptıklarımız miydi mesele?
Gorduklerimiz görmezden geldiklerimiz mi?
Ne olmasını isterdik gerçekten?
Ne olsa içimiz rahatlardi?
Geride bıraktıklarımızı ne yapmıştı?
İleri gidenler gerçekten ilerlemekte miydi?
Son iki seneyle ya da altı ayla yüzleşmek istemek ya da istememek miydi mesele?
Hakikaten mesele neydi?
bu gece başımda bir tutku var
bu gece başımda bir nûr var
yine bu gece göğün zirvesindeyim
bir sırrım oldu yıldızlarla
bu gece tek başıma arzulu ve tutkuluyum
sanki bu alemden uzaktayım
mutluluktan kanatlandım, göğe eriştim
“Burası dünya!
Ne çok kıymetlendirdik.
Oysa bir tarla idi;
Ekip biçip gidecektik”
Ayla Aydemir
Ellerine Sarın Kalbimin içini
O ayla boyanmış nar ellerine
Bahar ellerine giydir düşleri
Göksel şarkıları sar ellerine
Mehmet Akif İnan
Mevlana
Göz gamın ne olduğunu bilseydi,
gökyüzü bu ayrılığı çekseydi,
padişah bu acıyı duysaydı;
göz gece demez gündüz demez ağlardı,
gökler yıldızlara, güneşle, ayla
gece demez gündüz demez ağlardı.
padişah bakardı ününe,
tacına, tahtına, tolgasına, kemerine,
gece demez gündüz demez ağlardı.
Qəmzən nə yaman rövnəqi-islami yıxıbdır,
Tut başqa əməl, olma, gözəl, gəl belə kafər.
Səhralərə çıxsan, bilirəm, dilbəri-rəna,
Qibtə edəcək hüsnünə gün ayla bərabər.
Nizami Gəncəvi
“Sen diyeceksin ki Ayla öyle bir şey yapmaz. Yaptı yapmadı neyse ne. Hayat işte…”