Seni yaratan, var eden seni asla ihmal etmez,unutmaz , bir köşeye atmaz , toz zerresince bir iyiliğini yahut kötülüğünü asla karşılıksız bırakmaz. Kalbin mutmain ve müsterih olsun. Bir yol, bir çıkış, bir anahtar muhakkak vardır.
Tanizmat dönemi romanının o acılı geçişini , dönemin şartlarını batıya yönelimin doğru ve yanlış yönlerini Baba ve Oğul figürü üzerinden çok güzel bir şekilde ele almıştır Jale Parla. Baba figürü Osmanlı Devletidir ve dönemini genel zihniyet anlayışıdır. Oğul ise dönemin yazarlarıdır diyebiliriz. Oğullar babaları olmadan yanlış yollara sapabildiklerinden hep bir babaya ihtiyaç duymuşlardır.
Bu batıya tam anlamıyla yönelim tehlikeli görülmüş hatta Ahmet Mithat " Milletin Babalığını" yüklemiş bir padişah özlemi taşır.
Eserin sonunda ise Araba Sevdası'na epeyce yer verir değerlendirir. Tanzimat dönemini ve romanı arasındaki ilişkiyi kafada net bir şekilde tasarlar nitelikte bir eser .