“Erken çocukluktan itibaren ciddiye alınan, saygı duyulan, sevilen ve korunan insanlar, kendi çocuklarına da aynı şekilde davranmaktan kendilerini alamazlar, zira ruhları ve bedenleri bu dersi erken yaşta özümsemiş ve saklamıştır. Daha en başından zayıfları korumanın ve onlara saygı duymanın doğru olduğunu öğrenmişler ve bu, refleks haline getirdikleri bir haslet haline gelmiştir.”
Sayfa 154
“Bir suçlunun ya da bir seri katilin çocukluğuna inerken, bunu asla bir canavara acımak için değil, yalnızca canavarların doğuşunu anlatmak ve masum bir çocuğun nasıl düpedüz kötü bir insana dönüştürülebileceğini göstermek için yapıyorum.”
Sayfa 143
Okur Takip Önerileri
“HER SUÇLU BİR ZAMANLAR KURBANDIR, ancak HER KURBAN, MUTLAKA SUÇLU OLACAK DİYE BİR ŞEY DE YOKTUR. Suçlu olup olmayacağı, bilgili bir tanığın, mağdurun yaşadığı zulmün farkına varmasına, yani kendisine uygulanan zulmü hissetmesine ve görmesine yardımcı olup olmayacağına bağlıdır. Her yetişkin suçlu, çocukluğunda bu tanıktan yoksundu; aksi takdirde suçlu olmazdı.
Sayfa 143
“Bugün mesele, teorik astronomik kanıtlar değil, insanlığı kendi kendini yok etmekten kurtarabilecek bir kavrayıştan kaynaklanan pratik sonuçlar meselesidir, ZİRA TÜM YIKICI DAVRANIŞLARIN KÖKENLERİNİN, ÇOCUKLUĞUN BASTIRILMIŞ TRAVMALARINDA OLDUĞU ÇOKTAN KANITLANMIŞTIR.”
Sayfa 142
“trajedi şu ki, bir tuzağa yakalanan ve çıkış için sadece bir kapıyı gören kişi o kapıyı kullanmaktan kendini alamaz. kapı, uygun yasalarla kesin olarak kapatılmadığı sürece, tuzağa düşen kişi her türlü mantıklı bilgiye KÖR ve SAĞIR kalacaktır. bir kişinin kendi ebeveynlerine karşı öfkesini kendi çocuklarına yansıtması yasal bir suç olsaydı, tuzaktan çıkmanın başka yolları aranır ve ebeveynler de onları bulurdu. elbette, kişinin kendi başına gelenlerden dolayı ızdırap içinde olması kaçınılmazdır, ancak böyle bir ızdırabın yıkıcı değil iyileştirici olabileceği gösterilmiştir.”
Sayfa 33
“Bir anne çocuğunu nasıl incittiğini hissedebilseydi, bir zamanlar kendisinin nasıl yaralandığını keşfedebilir ve böylece geçmişi tekrar etme dürtüsünden kurtulabilirdi.”
Sayfa 33
“Bir anne, çocuğuna tokat attığı o anda, ona olan sevgisinin onu terk ettiğini ve çocukla hiçbir ilgisi olmayan başka duyguların egemenliğinde olduğunu açıkça ifade edebilirse, çocuk akıl sağlığını koruyabilir, saygı gördüğünü hissedebilir ve annesiyle olan ilişkisinde yönünü kaybetmez.”
Sayfa 37