Seyahatte, kafanı boşaltmışken iyi düşünürsün; bir yerden bir yere giderken iyi düşünürsün; yürürken, yemek yerken iyi düşünürsün. Tuvalette bile düşünürsün yahu! Ama iyi düşünmek için esasen yalnız kalmak gerekir. Bu temel şarttır, yalnız kalmayı bilmek gerekir. Yalnız kalmayı bilmeyen milletlerden fazla bir şey çıkmaz. Mesela iyi bir düşünür çıkmaz.
Maalesef biz Türklerin böyle bir kabiliyeti yok, bu yüzden de bizden iyi düşünür pek çıkmıyor. Aptal olduğumuz için mi? Estağfurullah. Ama şu var; Türk yalnız kalamaz, milletimizde böyle bir huy yoktur. Beraber ders çalışır, beraber yazı yazar, beraber gezmeye gider, beraber aylaklık eder. Türkler sinemaya bile tek gitmez; yalnız kalmayı bilmez, sevmez. Yalnız olmamanın getirdiği garantiye, yani tehlikeden uzak yaşamanın konforuna güvenir. Ama işte bu garanti de yaratıcılığı sakatlar, iş çıkarma kabiliyetini azaltır.
Yalnız kalamayan insanın düşünce ve gözleme kabiliyeti yarım oluyor. Bu yüzden ben insanlara yalnız kalmayı öğrenmelerini öneriyorum. Yalnız kalmayı bilmek iyidir, önemlidir; Türkiye gibi bir yerde avantajdır. Zira evlilik müessesesi bile bizde yalnız kalmamak üzerine kurulmuştur. Halkımız evliliğin gerçek mahiyetini anlamaz. Evlenince, kumrular gibi dip dibe oturmaları gerektiğini zanneder. Öyle şey olur mu? Biraz da birbirinden ayrı duracaksın. Nefes alacak, aldıracaksın.
Evlilik sürekli dip dibe duracak, yan yana yürüyecek bir şey değildir. Çok açık ki bunun da artık anlaşılması lazım. Tabii herkesin kendisini, yaşamının onda sekizinde aynı yerde bulması da evlilikle bağdaşmaz.
Sayfa 74Kitabı okuyor
"Bağışla, ben umudu arıyorum hâlâ,
bak, gökyüzünün rengi bozuk,
kapımızda her gün yeni bir sayrılık,
sevgiler yeni ölümlere gebe,
hepimizin dilinde aynı yalan,
yüzlerimizi görmek bile yoruyor bizi..."
Sayfa 21 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
“İyi bir arkadaşın aynı zamanda kötü arkadaş olduğu durumlar vardır. Bertie ve ben birbirimize iyi gelmiyorduk.”
Duaların sonunda amin demek, her konuda olduğu gibi şimdi de en doğru karar ve en uygun sonuç nedir, yalnız ve kesinlikle Allah bilir gerçeğine olan güveni belirtmek için kullanılır. Allaha güven aynı iman gibi akıldan ötedir. Akıl mantık almasa bile kabulleniştir. İnanmaktan daha üst kademe, güvenmektir. İnanmak zihinden kaynaklanır güvense yürekten doğar. Benim için neyin iyi olduğunu O benden daha iyi bilir. Olanları anlamayan benim. Ben sadece Söylediklerini yapacağım, zaman gelecek ve ben neler olup bittiğini, hangi şeyin neye sebep olduğunu dinleyeceğim. Yapacağız ve dinleyeceğiz yada işittik ve itaat edeceğiz. Emredilenleri sorgulamakla bir yere varışamayacağını çoktan anladım. Kimisine aklım yetti
Kimisine yetmedi. İspat istedim yanıt aradım, yanlış arzuladım fakat çoğu gerçek olmadı. O na inanmak yerine bir başka insana veya kendime mi inanayım? O na güvenmek bana istediklerimi versin ve ben mutlu olayım diye değildir, tam aksine, başıma her be gelirse gelsin, iyi veya iyi olduklarını anlamadığım hepsi, benim aslen gelişim ve tekamülüm için ihtiyacım olan demektir. Zamana yayılamayan kafam, henüz olanları olduğu gibi göremediği için, ancak belli bir süre geçtikten sonra geriye bakıp yorum yapabiliyor. Filmin sonunu görmeden Yönetmenin ne hazırladığını düşünmek, ihtimalleri kafadan geçirmek sonuca ulaşmak demek değildir. Kısıtlı bir beyin kapasitesiyle sınırsız bir olguyu anlamanın nafile çabasıdır.
Benim kurtuluşum bedenimin içindeki fiziksel bir değişikliğe bağlı değil. Rastgele bir darbeyle dağılabilecek ve bir cerrahın iğnesiyle geri getirilebilecek önemsiz bir zardan korktuğum için vücuduma herhangi bir kısıtlama koymayı düşünmem. Ben kendi sınırlarımı kendim belirlerim, dilediğim gibi, özgürlüğümü de sözcüğü anladığım biçimiyle aynı şekilde kullanırım
Sayfa 66 - EverestKitabı okudu
Aynı havayı bile solumayacak netlikte olan ben
Buraya ilk gelişimde Oklu Kirpi bana buzlu şerbet ikram etmişti.Öyle ikiyüzlü birinin verdiği buzlu şerbeti içmek bile karakterimi kirletirdi. Gerçi yalnızca bir buçuk sen ödemişti ama öyle bir alçağa borçlu kalırsam kendimi ömrümün sonuna dek kötü hissederdim
Sayfa 80
Savaştan söz etmekten nefret ediyorum...
Geçen yıl, bir şey olmadı.
Bir önceki yıl, bir şey olmadı.
Ondan da önceki yıl, bir şey olmadı.
Savaşın yarattığı etkiyi anlatan bu eğlenceli şiir, savaştan sonra bir gazetede yayınlanmıştı. Gerçi savaş pek çok olaya yol açtı; ama şimdi, anımsamaya çalıştığımda, ben de aynı duyguyu paylaşıyorum:
bir şey olmadı...
Sayfa 25 - E-Kitap — YKY YAYINLARIKitabı okudu
Her gün bir diğeri gibi. Birinde o dilsiz oldu, bir diğerinde ben kör. Bir gün hepimiz sağır olacağız. Bir gün doğmuştuk, bir gün öleceğiz, hep aynı gün, aynı an, bu size yetmez mi? Bir ayağımız çukurda dünyaya getirirler, güneş parıldar bir an ve sonra tekrar gece olur.
Sayfa 126 - Kabalcı Yayıncılık, Beşinci Basım, Çevirmenler: Pınar Aziz ve Volga Serin S.Kitabı okudu
Geçen gece bütün vidalarımı itinayla söküp kendimi açtım. Anatomik olarak kimseden bir farkım yokmuş, ben de insanmışım. Bunu görmek büyük bir hayal kırıklığı yaşamama neden oldu, ben ayrılmak istiyorum Osman. Zaten sonrasında da bir türlü toparlanamadım. Hani konuşmuştuk ya, insan vücudu tatile giderken ne bulursan tıkıştırdığın bir bavul gibi. Bir kere açtıysan bir daha katiyen aynı şeyleri içine sığdıramıyorsun.
Sayfa 10Kitabı okudu
"Söylesene, sizlerden biri bunu ister miydi acaba, bütün gençliğini özgür ve bağımsız olmaya adamış genç bir insan, tam amacına varmak üzereyken, eşikte dururken,hayata sadece bu yüzden değer verirken; meslek aşkına, sorumluluk aşkına, bağımsızlık aşkına yaşarken! Hayır! Bunu kesinlikle bir yaşam amacı olarak hayal edemiyorum; bir yuva, aile, ev kadınlığı, çocuklar, bu bana çok yabancı, çok, çok! Belki sadece şu anda böyle, belki sadece yaşamın bu kesitinde. Nereden bileyim? Belki ben böyle bir şey için hiç uygun değilim. Aşk ve evlilik aynı şey değil zaten."
Sayfa 57Kitabı okudu
Nasıl bir yanılgıydı bu? Aşk sözcüğünü diğer sözcüklerle aynı düzeyde kullanıyor, aşka ayrı bir ağırlık vermiyordu. Vicdan azabıyla inliyordum. Ey eski ve uzun vicdan azabı! Mektubu yeniden okurken kendime soruyordum: Bunca acıdan sonra zamana hükmüm geçer miydi? Kör ve sağır kaderi yenebilir miydim? Düşkündüm. Yalnızdım. Uykum kabuslar yatağıydı . Ah yenik kalbim! Ah eski ve uzun vicdan azabı! Kim bu dehşete dayanabilirdi? Yaşamın zulmüne kim bu kadar göğüs gerebilirdi? Mahizer benden unutulma hakkı istiyordu, oysa ben unutmama hakkına muhtaçtım.
Günaydın 1K
Tabiri Caizim
Bütün tabirlere caizim
Beni teşbihlerin tamamı hatasız
En malum şekliyle ilanım
Uzun lafın kısası,çok yoruldum Allah'ım
Bazen düşünüyorum da,çok düşünüyorum
Aynı yerden kaç kez kırılır ki bir insan
Evet, ben de tahammül yok ama biliyorum
Artık tahammülde de ben yokum
Acaba diyorum Allah'ım, bıkmak da benden bıkmış
"İkimiz de aynı şehirdeyiz ve birbirimize varmamız için yarım saatten daha az bir zaman yeter. Buna rağmen o orada, ben buradayım. Neden? Sebep yok..."
Sayfa 76Kitabı okudu
