Aslında geceleri gökyüzüne bakınca, bir iğnenin ucu kadar olduğunu anlıyorsun dünyanın: Küçük bir ışık damlası. O ki dünya küçük bir ışık damlası, o ki bunu biliyorum ben; öyleyse ne gereği var bunca dertlenmenin. Nereye gitseniz, karanlık çökecek; nerede gökyüzüne baksanız, hep aynı ışık damlasının içinde bulacaksınız kendinizi. Bana inanın...
Sonuçta Duval’de karar kıldık. Ancak masamıza oturur oturmaz o mekân gözüme çok saçma sapan göründü. Çevremizde oturan sıraya dizilmiş tüm o insanlara bakınca sanki onlar da tıkınırken her yerden üzerlerine kurşun yağmasını bekliyorlarmış izlenimine kapıldım.
— Çekin gidin hepiniz! diye uyardım onları. Defolun gidin! Ateş edecekler! Sizi
Sayfa 78Kitabı okuyor
Fakat dümeni bozuk kayık gibi her seferinde dönüp aynı yere gelmiştim. Bu benim kendim işte. Ben kendim hiç bir yere gidemem. Kendim orada durur, her zaman benim dönüp gelmemi bekler.
İnsanlar bunu umutsuzluk olarak mı adlandırmalı acaba?
Bilemiyordum. Belki de umutsuzluktur. Turgenyev olsa hayal kırıklığı derdi belki de. Dostoyevski olsa cehennem. Sommerr Maugham ise gerçeklik. Fakat kim ne şekilde adlandırsa adlandırsın bu benim kendim.
Sayfa 478Kitabı okuyor
Şimdiki veletler sendorumu haksız mıyım??
Küçük kardeşim çiçek toplamış abla taç yap şiir yaz Asmin'e vercem diyor?
Asmin kim diye sordum?
🙄😒😒 bakışı ben sana bir senedir kimi anlatıyorum aşık olduğum kız diyor.
Doğal taşlardan kendime yaptığım yüzüğü almış ona vercem diyor.
Şu erkekler genelleme yapmayim ama her yaşta aynı😁😁
Tabi tokadı yapıştırdım, bu yaşta ne aşkı git başımdan yks'ye az kaldı dedim. Annem terliği kafama isabet ettirdii
Çok iyi nişancıdır..
Gidip kapıyı çaldık. Atımız hâlâ peşimizdeydi. İri kıyım ve sakallı bir adam kapıyı açtı. “Ben Noirceur’ün belediye başkanıyım,” diye derhal açıkladı, bizim ona sormamıza fırsat vermeden, “ve Almanları bekliyorum!” Derken kim olduğumuzu anlayabilmek için ay ışığına çıktı belediye başkanı. Bizim Alman olmayıp da bal gibi Fransız olduğumuzu görünce,
Sayfa 62Kitabı okuyor
Yeryüzü ve gökyüzünün atışması. (İlahi) 1
Ezman bi Erdî diketin behse...
Erdo to eşkerî ez xase
Ez ne ji jengim û ne jî xakim
Ez ji cewhereki pakim
Ezmanô eslê min û te ji derekî
Em nijarkirîn ji gewherekî
Kendi Kaleminden Teğmen Cemil Zeki (Yoldaş) Anılar - MektuplarEngin Berber · Arba Yayınları · 19942 okunma
