Kitabın ilk sayfalarında beni en başta üzen bir yazı vardı. Bayazıt, benim de duyduğum üzüntüyü şu kelimelerle dile getirmiş:
"Okuyucuma!
Şiir diye
Bir ömür tüketerek yazdıklarım
İki saatte okunuyor
Bundan ucuz ne olabilir
Havadan başka?"
Okurken içim yandı gerçekten. Bayazıt'ın şiirlerini okurken, sanki daha önce tattığımız ve uzun zamandır kokusunu aldığımız bir yemeğin dilimizin ucunda hissettirdiğini, ben bu şehrin ortasında yüreğimde hissettim. Bir yazarın şu sözüne katılıyorum: Ben bu çağdan iliklerime kadar nefret ettim. Bayazat'ın şiirlerinde bu var ve aşkı en güzel bir dille hissettirmek. Lütfen anlamaya çalışarak okuyalım. Anlayamamak kadar normal bir şey yok ama en azından benim gibi anlamaya çalışın.