Şiirler (Sebeb Ey, Risaleler, Gelecek Zaman Risalesi)

Şiir deyip geçiyoruz.
Hızlıca okuyup, mısraların birini bile düşünmeden hemen bir sonrakine geçiyoruz. Evet böyle yapıyoruz. Eğer böyle yapmamış olsaydık Erdem Ağabey daha kitaba başlamadan şu sözleri söylemezdi;
“Okuyucuma!
Şiir diye
Bir ömür tüketerek yazdıklarım
İki saatte okunuyor
Bundan ucuz ne olabilir
Havadan başka?”

Kitabın sonlarına doğru bir bölüm var;
Şehir ve doğa burcundan başlıklı..
İçerisindeki bir bölümde de bir söz;
“ Hep yarınları bekledi bu insanlar
Geldiğini hiç bir zaman farketmediler “

Bugünün kıymetini, birbirimizin kıymetini bilmediğimizden yarına hasret kalmamız...
Kıymetli Nuri Pakdil’in şu sözleri geldi aklıma ;
“Birbirimize yaklaşacağımıza, ıssızlığa iteliyoruz birbirimizi...”

Aşk risalesi başlıklı şiirini buraya tekrar yazmak istiyorum...
Yaslan göğsüme sevdiğim
Benim gönlüm gök gibidir açık deniz gibidir
Pas tutmaz benim içim yeryüzü gibidir
Toprak gibidir
Sen ki bulut gibisin
Ay gibisin güneş gibi bazen
Usul usul inen
Yağmur tıpırtılarını
Dinler gibi
Dalıp gitmiştik
Sen konuşuyordun
İpil ipil yağan bir yağmur gibi konuşuyordun
Onlar ki konuklarımızdı
Adları Keremdi,Yusuftu, Kaystı
Hepside ezelden tanıdıktı dosttu.



Eğer benim de baş ucu şiir kitabım olsun diyorsanız aradığınız kitabın kısa incelemesini okumuş oldunuz. :)

Şair, şiirlerinde sürekli ölümü anıyor. Özellikle risaleler bölümündeki ölüm risalesinde ölmeyi bir güzel özetlemiş şair.
Ölüm hakkında “duymak kolay, anlatmak değil” diyen şairin anlattıklarından, ölümü biraz duyar gibi oluyoruz. Kitabında ölümü anlatmış;

“Ölüm bize ne uzak bize ne yakın ölüm

ölümsüzlüğü tattık bize ne yapsın ölüm”

Bir gün olup da öleceğini, herkes biliyor... Bu sırrın kapılarından birini şair bize altmışlı yaşlarında ifade ederek, “şu zaman çıkmazında alıp beni bir altmış yaşa bağlıyorsunuz” demiş.

Risaleler kısmında ise tabiat, aşk, savaş, ölüm risaleleri var. Bunlar apayrı konular değil elbet; savaş risalesinde aşktan, tabiat risalesinde ölümden de bahsedilmiş.
Şairin beni fazlaca etkileyen bir şiiri de “sana, bana, vatanıma, ülkemin insanlarına dair” adlı şiiridir.


Bu uzun ve destansı bir tarzda yazılan şiirinde şair, insanlar arasında bir gezintiye çıkıyor sanki. Evladını kaybeden annelerden, hastane koridorlarından, apartman odalarında büyüyen çocukların bilemeyeceğini baharlardan, yazdan, güzden, havalardan ve memleket havasından bahsediyor.

Adil Erdem Bayazıt'a naçizane mektubum...

Sevgili Adil Erdem Bey, daha kitabın ilk sayfasında demişsin ki:

"Şiir diye
Bir ömür tüketerek yazdıklarım
İki saatte okunuyor
Bundan ucuz ne olabilir"

Katılmıyorum sana Adil Erdem Bey, bu ucuz bir şey değil. Eğer bir ömür tüketerek yazmasaydın bu şiirleri, bugün ERDEM BAYAZIT olamazdın. Adı unutulan, herhangi bir yazar/şair olurdun...

Bugünlerde herkes şair olmuş Erdem Bey. Geçenlerde bir kitap okudum, yazarın adı Özgür Bacaksız'mış. O kadar boş, o kadar kolay, basit bir kitap yazmış ki... Sen ömür tüketerek şiirler yazmışsın; adam kitabın içini resimlerle doldurup, ünlü yazarlardan 2 güzel söz koyarak kitap süsü vermiş bu kağıt parçalarına... Sence ucuz olan senin yüreğinden çıkanlar mı yoksa bu adına yazar denilen adamın yazdıkları mı? Ama asıl canımı sıkan ne oldu biliyor musun Adil Erdem Bey, bu yazar denilen adamın kitabının kapağında ne yazıyordu biliyor musun? : "90.baskı"
...

Buram buram özlem kokan şiirler yazmışsın. Yitirdiğimiz insanlığımıza dair ... Değişen toplum yapısına sitemler yağdırmışsın.. Geçmişe olan özleminden bahsetmişsin...
"İnsanlar taş gibi bana yabancı" demişsin..
"Artık beni parktaki ağaç bile anlamıyor" demişsin. Bunların üzerine ne denir ki? Yine senin kurduğun bir cümleyle karşılık vereyim: "Anlarım. Anlatamam."

Yalnızlıktan bahsetmişsin Adil Erdem Bey!
" Hadi tut elimden gök gibi ölü kadar yalnızım " demişsin.
Sene 2019.. Asıl yalnızlık bu devirde olur Erdem Bey. Sen o yıllarda senin dışında 6 güzel adamla beraberken nasıl yalnız olabiliyorsun, benim de aklım bunu almıyor!..

Ülkeme dair, insanımıza dair, dünyaya dair şiirler yazmışsın..
" Bir şarkı gibisin dünya!
Çoğu zaman hüzün makamında
Coşkulu bazan da
Kimi zaman bir öğle vakti gibi
Sıkıntılı ve sabit

Geçen zamanlar bitmeyen bir beste
Tarih bir nakarat sanki. "

Tabiata dair yazmışsın:
" Ey gök ne kadar gürültün varsa içimize boşalt, çünkü
Belki ancak ihtimal ki sen dindirirsin
Bir kurşunun ete saplanması gibi
Yüreğimize saplanan bu acıyı. "

Aşka dair yazmışsın:
" Ah oruçlu bir ağustos vaktinde
Bir kayanın dibinden kaynayan
Soğuk ve berrak sulara
Uzanıp kana kana
Avuç avuç alıp
Yüzümüzde içimizde
Duyduğumuz
Gibi
Aşk. "

Hz Peygamber dönemine dair şiirler yazmışsın. Hz Ebubekir'e, Hz Ömer'e, Ali'ye, Hamza'ya, Hz Sümeyra'ya, Sa'd'a... Bu nasıl bir samimiyet Adil Erdem Bey! Bu nasıl bir içtenlik!..
Peygamber Efendimiz'e dair:
" Dünyanın ağırlığına eklesek yıldızları ayı güneşi,
Gene de ağır basarsın ey kalbim ey kalbimin güneşi. " ....

Ölümden bahsetmişsin ki- ölüm ancak bu kadar güzel anlatılabilir..
* "Bazan ölüm vardır
Ölümden önce gelir"
* "Ölümden uzak ölümler vardır."

Ben seni de, kalemini de çok sevdim Sevgili Adil Erdem Bayazıt.. Şiirlerin gayet anlaşılır olmakla beraber çok derin manalar içeriyor.. Keşke 200 sayfa değil de 2000 sayfa olsaymış bu kitap..

Velhasıl şiir diye bir ömür tüketerek yazdım diyorsun ya hani, keşke bütün yazarlar/şairler bir ömür tüketerek yazsalar... Keşke senin gibi şairlerimizin kıymeti bilinse... Keşke hiçbir işe yaramayan kitaplar 90.baskıyı görürken biraz da sen ve senin gibilerin kitapları okunsa...

Kitabın en beğendiğim şiiriyle son vermek istiyorum:

" Emerek ayışığını nasıl da büyüyorsun ey kalbim
Bir tarafın şehirler şehirler şehirler
Mekanik bir çizgide tükenen insanlar
Bir tarafın çöl
Çölde birbirini boğazlayan aç
çıplak insanlar
Bir yüzün asya ey kalbim bir yüzün afrika
Öbür yanın avrupa amerika
Saatler nasıl yorulmazlarsa işlemekten
Sen de yorulmuyorsun ey kalbim büyümekten. "

Merhaba Canım İnsanlar,

Adil Erdem Bayazıt,

Maraş sokaklarında,Kara Lise sıralarında, Mavera'da, Dirilis'de...emsali görülmemiş bir kardeşlik bağı ile biribirine sarılan Yedi Güzel Adam'ın namıdiğer "şiir avcısı", ve Şiir Avcısının tek kitabı, daha doğrusu şöyle bildiğim kadarıyla tüm şiirlerinin toplandığı tek kitap "Şiirler" ile birlikteyiz.

Bu kitabı geçen yıl sunum yapacağız diye okumuştum, tabi şiir kitabıdır okuyup rafa bırakmak olmaz, ara sıra iniyordu kütüphanemden, şimdi de Ahizer in bu güzel etkinliği düzenleyip, dürtmesi ile yine,yeniden aldım elime kitabı...Ahizer'e bin minnet :))

Şiir Avcısı;
direnen mısraların şairi,
Tabiatın ve ölümün
Aşkın ve direnişin
Memleketinin,
Afrika'nin, Asya'nın..
Müslümanların,
Şairi...


Şiirlerinde çoklukla başlayıp öze inen bir yapı var..
Mesela "Sana Bana Vatanıma Ülkemin İnsanlarına Dair" şiiri; evladını kaybetmiş analar da var bu şiirde, ansızın çıkagelen haberler de. Beyaz giysilerinden uykular dökülen tabiblerle uyuyor, iki büklüm çapa yapan kadınları görüyorsunuz. Bütün bunları anlatıp

" sonra sen gelmelisin dilimin ucuna adın gelmeli
Adın kurtuluştur ama söylememeliyim
Can kuşum umudum canım sevgilim"

diye bitiriyor.. önce toplumca "biz"i işliyor sonra sen ve benden oluşan "biz" varız diyor...

Risaleler bölümde ise;

Ölümü okuyoruz.Ölümü anlatıyor, bilincinde olarak, korkmadan..

"Okuyorum hayatı
Toprağın üstünden çok
Altındakilere var olduğunu
...
Ölümle tanıştıktan sonra anladım
Sadece bir kimlik belgesi olduğunu yaşamın"

Tabiatı okuyoruz, tabiata bağlı, tabiata borçlu olduğumuzu söylüyor Şiir Avcısı

"Emerek ay ışığını nasıl da büyüyorsun ey kalbim"

Bu bölüme ek olarak şunu da söylerek hemen sosyal mesaj vereyim;
Doğaya borçluyuz, giderek eksiye düşüyor borcumuz, haciz gelecek yakında, her şeyi kaybedeceğiz, çok geç olmadan,farkına var, varalım :)


Aşk Risalesi de yazmış canım insan, ki burda da ölümü seziyoruz, Şiir Avcısının kalemini "ölüm"(yeniden doğuş) beslemiş belli ki...

"Haydi gel sevgilim
Uzanalım toprağın altına
Çiçekler mayalansın göğsümüzde "

Gelir mi böyle bir sevgili, gelse de mayalanır mı gögsümüzde bir demet çiçek -en güzel ihtimal sardunya- bilmem, umarım hep canım insan'la karşılarım, karşılaşırız...

Burda da bunu, şurada da şunu diye devam edersem yazmaya, size okuyacak yer kalmayacak kitaptan, en iyisi mi siz gidin en yakın nöbetçi kitapcıdan alın kitabı okuyun, ve sakın rafa kaldırmayın uzun süreli, vefa önemlidir, yalnız bırakmayın Şiir Avcısını...

" Şiir diye
Bir ömür tüketerek yazdıklarım
2 saatte okunuyor
Bundan daha ucuz ne olabilir
Havadan başka "

Okumak ucuz,anlamak bedel istiyor, anlayabilmek umudu ile..Rahmet'le..

Şiirle, Şiir Avcısı ile, İyi kal canım insan :))

Evet çok güzel siirlere sahip cok güzel insanlar var fakat bazıları öyle bir okunuyor ki kitabın tadına kapılmak isteyip bir o kadar da her cümleyi sindire sindire hissetmek için aheste aheste okutuyor kendini.
Erdem Bayazıt su gibi aziz insan yüreğine sağlık kitabın girişinde belirttiğin gibi bir ömrü tüketerek yazdıklarını iki saate sığdırıyoruz bundan ucuz ne olabilir havadan başka?
Şairin sebeb ey Risaleler ve Gelecek Zaman Risalesi adlarıyla yayınlanan eserlerinin bir araya getirilmis hali " Şiirler " akıcı ve bi o kadar da her cümlenin kendine öz ayrı bir derinliği olan bu kitabı canı gönülden tavsiye ediyorum.

Kitaptan önce Yedi Güzel Adam dizisine değinmek istiyorum. Sevdiğim, nadir, kaliteli Türk dizilerindendi. Ayrıca beni Erdem Bayazıt ve Cahit Zarifoğlu ile tanıştıran diziydi. Bunun dışında alevilik ve sünnilik, sağ sol çatışmaları, Filistin sorunu gibi birçok konuyu tarafsızca ele alıyordu. Bitmesi çok yazık oldu...

Kitaba dönersek... başkaldırının şairi Erdem Bayazıt... kalemi güçlü Türk şairlerinden... Onun şiirlerinde en sevdiğim şey dindar bir çizgide yazmasina rağmen şiirleri birçok şairin şiirlerinden daha güzel ve daha etkileyici.... Demekki şiirin etkileyici olması için illa açık seçik olmasına gerek yok...

Aynı zamanda şehirleşmeyle birlikte gelen insan yalnızlığına, her yeri kaplayan anlamsız beton yığınlarına, savaşlara, yıkıma ve daha birçok konuya yer vermiş şiirlerinde...

En üzüldüğüm konulardan biriyse onu öldükten sonra tanımış olmam... Bu güzel adamı unutmayalım, unutturmayalım...

Bitirirken de birkaç şiirini buraya bırakıyorum...

https://youtu.be/mAAgP8l-Rgw

https://youtu.be/ANBOTYHYKpY

https://youtu.be/x1cZD5AZnGw

Kitabın ilk sayfalarında beni en başta üzen bir yazı vardı. Bayazıt, benim de duyduğum üzüntüyü şu kelimelerle dile getirmiş:
"Okuyucuma!
Şiir diye
Bir ömür tüketerek yazdıklarım
İki saatte okunuyor
Bundan ucuz ne olabilir
Havadan başka?"
Okurken içim yandı gerçekten. Bayazıt'ın şiirlerini okurken, sanki daha önce tattığımız ve uzun zamandır kokusunu aldığımız bir yemeğin dilimizin ucunda hissettirdiğini, ben bu şehrin ortasında yüreğimde hissettim. Bir yazarın şu sözüne katılıyorum: Ben bu çağdan iliklerime kadar nefret ettim. Bayazat'ın şiirlerinde bu var ve aşkı en güzel bir dille hissettirmek. Lütfen anlamaya çalışarak okuyalım. Anlayamamak kadar normal bir şey yok ama en azından benim gibi anlamaya çalışın.

Madde ve mananın birbirine karıştığı üslubuyla, Yedi güzel adamın bence en güzeli! Okudum ama okumaya devam edeceğim. Çünkü öylece kaldırıp rafa koyamıyorsunuz. Hem şiir niye var? Her defasında açıp tekrar okumak içinnn :))

Aslında inceleme yazsam mı yazmasam mı diye epey karasız kaldım; hem inceleme yazmaya, yazmaya çalışmaya yeni başladığımdan hem de kitabın bir şiir kitabı olmasından dolayı yani üzerine ne yazabilirim ki diye çok düşündüm, azda olsa kendimce bir şeyler söylemeye karar verdim. Öncelikle kitabı yavaş yavaş okumaya çalıştım. Bir dalgınlıkla okuduğum şiirleri durup baştan tekrar okudum. Muhtemelen aradan biraz zaman geçince kitabı da tekrar okurum.

Kitap; herkesin kendinden bir şeyler bulabileceği dizelerle dolu. Gerçeğin yada gerçeklerin şiir olmuş hâlini kitapta birçok kez görebilirsiniz.

Genelde bende özellikle şiir okumaya başladığım zaman bir tedirginlik oluşur ya şairi anlayamazsam ya bu dizeler bende bir heyecan oluşturmazsa diye o yüzden şiir kitaplarına bir kaygıyla başlarım ama bu kitapta daha ilk şiirleri okurken o kaygı kayboldu ve heyecanım kitabın sonuna kadar benimleydi.
Bu incelemeye en beğendiğim dizeleri de ekleyeyim dedim fakat her zaman olduğu gibi kararsız kaldım neyse sonuç olarak ben kitabı çok beğendim ve okumak isteyen herkese de tavsiye ederim.

Yedi güzel adamın, belki de en güzeli, en naifi..
Bir şiir sever olarak (ki şiir sevmeyen, okumayan çoğu duygudan biraz eksiktir bence) bayıldım. Her canım istediğinde rastgele bir sayfa açıp bir şiiri, bazen bir iki dizesini okudum. Her duyguya öyle guzel dokunmuş ki bazılarını üç beş kere, hatta uykudan önce okunan dua gibi okuyabilirsiniz..

"Çıkacağız yola
Hesap günü gelince
Yağmur yüzümüze değince
Güneş bir mızrak boyu yükselince."
(Ankara, 1967)

"Şiir diye bir ömür tüketerek yazdıklarım iki saatte okunuyor" diyor kitabın yazarı Erdem Bayazıt. Gerçekten de 2 saatte olmasa da bir gün içinde rahatça okunuyor. Kimi mısraları okudum, kimisi dokundu. Şiir böyledir işte. Kimi mısraları tank gibi yüreğimizden geçti...

Beni de kitabımızın başındaki giriş çok etkilemişti.
"Bir ömür tüketerek yazdıklarım, iki saatte okunuyor.
Daha ucuz ne olabilir ki,
havadan başka!" Diyerek bir girizgâh yapılmış.
Gerçekten aramak, bulmak yeri gelince susmak isteyenler için çok güzel bir kitap.
Şiirlerinde güzel bir ahenk var.
Keyifli ve anlamlı şiirlerle dolu.
İslamdan, savaştan, aşktan başlayarak birçok konuda yazmış şiirlerini Erdem Bayazıt.
Okurken kendinize ait bir satır bulabileceğinize eminim.

Şiirle, Şiir Avcısı ile kal 1k.