Sevilen Kadın, bütün kadınlar içinde daima en güzeli değil midir?
Canı cehenneme başkasının yangınıyla
Evini ısıtıp yemeğini pişirenin!.
“𝐼̇𝒸̧𝒾𝓂𝒹𝑒 𝓀𝓊𝓇𝒶𝓀 𝒸̧𝑜̈𝓁𝓁𝑒𝓇 𝓋𝒶𝓇 𝒜𝓁𝓁𝒶𝒽’ ı𝓂 𝒻𝒶𝓀𝒶𝓉 𝒷𝒾𝓁𝒾𝓇𝒾𝓂 𝓀𝒾 𝓈𝑒𝓃 𝓎𝒶𝑔̆𝓂𝓊𝓇𝓊𝓃𝒹𝒶 𝓇𝒶𝒷𝒷𝒾𝓈𝒾𝓃.. 𝒢𝑜̈𝓃𝓁𝓊̈𝓂𝑒, 𝒽𝒾𝓈𝓁𝑒𝓇𝒾𝓂𝑒 𝓎𝒶𝓃𝓁ı𝓈̧ 𝒾𝓃𝓈𝒶𝓃𝓁𝒶𝓇 𝒹𝑒𝑔̆𝒹𝒾𝓇𝓂𝑒 𝒜𝓁𝓁𝒶𝒽’ı𝓂.”
Okur Takip Önerileri
~𝐾𝑢̈𝑓𝑢̈𝑟 𝑠̧𝑒𝑦𝑡𝑎𝑛𝑎 𝑚𝑎ℎ𝑠𝑢𝑠𝑡𝑢𝑟, 𝑡𝑜̈𝑣𝑏𝑒 𝑖𝑛𝑠𝑎𝑛𝑎. 𝐴𝑠̧𝑘 𝑘𝑎𝑑ı𝑛𝑎 𝑦𝑎𝑘ı𝑠̧ı𝑟, 𝑠𝑒𝑣𝑚𝑒𝑘 𝑖𝑠𝑒 𝑎𝑑𝑎𝑚𝑎..
𝐸𝑦 𝑠𝑜𝑙 𝑦𝑎𝑛ı𝑚𝑎 𝑑üş𝑒𝑛 𝑖𝑛𝑐𝑒 𝑠ı𝑧ı𝑚, ö𝑦𝑙𝑒 𝑡𝑒𝑝𝑘𝑖𝑠𝑖𝑧 𝑘𝑎𝑙𝑚𝑎 .
𝑌𝑎𝑘𝑡ığı𝑛 𝑦ü𝑟𝑒𝑘𝑡𝑖𝑟 , çı𝑟𝑎 𝑑𝑒ğ𝑖𝑙…
-𝑁𝑎𝑧ı𝑚 𝐻𝑖𝑘𝑚𝑒𝑡
“Sende haklısın kalabalıkların arasında kaybolduğun bir zamanda tutup kolundan çıkarmasaydım hala oralarda özgürlük arıyor olacaktın.”
Sonunda ölüm olacağını bilsem yine seni severdim.
SEVMEK DİYORUM AZİZİM GÜZEL ŞEY…
Bir Gün
Karşılaşır mıyız bir gün?
Yolda dolmuşta her hangi bir yerde..?
Nasıl tanıştığımızı hatırlıyor musun?
Şaşkınlık, utangaçlık, o tatlı çaresizlik..!
Sonrasında tebessüm ve yerini alan kahkahalar.
Düşünüyorum, düşlüyorum bazen..
Bir küçük, çaresiz tebessüm konuyor yüzüme.
“Ah” diyorum ama nafile, Giden gelmiyor çünkü bilirim, Gençliğimden
Bu bitmeyecek ama devam da etmeyecek ne unutacağım seni ne kavuşacağım bir yerlerde adın geçtiğinde hep aynı sızıyla hatırlayacağım…
Çok kaybettim sevdiklerimi hayallerimi hayatımı en çok da kendimi bu kadar kaybeden olarak bu kadar güçlü durabilmek yoruyor insanı ve bu kadar kaybetmek yeniden başlamayı oldukça zorlaştırıyor ya bir daha ile başlayan cümleler yüzünden cevaplanmamış sorular yoruyor beklemek yoruyor anlaşılmamak duyulmamak görülmemek yoruyor can yakıyor koca dünyaya bu kadar insana karşı yalnız savaşmak yoruyor mutsuzluklar yoruyor kabullenişler ümitsizlikler yoruyor bu kadar yorgunluktan sonra insana birşey kalmıyor geriye dönüp ben nasıl bu kadar dayanabildim demekten başka birşey gelmiyor elinden dilinden gözlerde ki yorgunluk yüzdeki kırışıklıklar saçlardaki aklar değilimiydi insanı anlatan onlardı anlatan evet ama varmıydı dinleyen gören duyan hikayesi burda başlıyor insanın insan en çok da görülmediğinde duyulmadığında anlaşılmadığında dertliydi kederliydi işte bu yüzden küsmüştü hayata insanlığa en çok da kendine işte burda başlamıştı bir insanın hüzünlü tükenişleri güçlü olmak ile güçlü görünmek çok başka insanların arasında dağ gibi durup yalnız başınayken yıkılmamak için verilen çaba bambaşka yaşamak başka yaşayabilmek başka insan yutkunamadığı hakikati kendisinden bile saklamaya çalışmasıyla meşhurdur ben heves ettiğim şeylerin kursağımda birikmesinden oluşan hayal kırıklarının bir yorgan üzerime örtmüş olanım ben olsun diye çabaladığım her şeyin olmayışının yutkunarak seyredenim ben elimi uzattığım yeşil dalların kuruduğuna şahit olanım
Annem dünyanın en güzel kadınıydı, en güzel gülümseyen kadını. Suya şeker katsa sütlaç olurdu, toprağa kül dökse gül. 🌹