#öykü #osmanşahin 159 sayfa
Kitaptaki öykülerin tamamı, bizzat yazarın da şahit ve dahil olduğu hapishane yaşantısını içermektedir. İtiraf etmeliyim ki yapılan işkenceleri okurken etlerimin çekildiğini hissettim.
Yazarla tanışma kitabım olan #kollarıbağlıdoğan nerdeyse otobiyografik bir kitap olacakken son anda bir öykü kitabına dönüşmüş hissiyatı veriyor. Betimlemeler o kadar başarılı ki taşların soğuğunu, tuvaletlerin ekşi kokusunu, çürümüş insan eti kokusunu kusmukları, bitleri vs. hissetmemek işten değildi.
Kadim Anadolu kültüründen çok güzel örnekler barındıran bölümlerde geçmişe olan özlemim arttı.
Doğduğum yılda hapse düşen bir aydın, meramını anlatamayan bir dolu genç beyin ve suçsuz insan, onlara işkence etmekten adeta keyif alan görevliler...
Buradan bakınca o yılları yaşamış olanları çok iyi anlıyorum.
Alıntılar:
İnsan soyuna yapılan en büyük kötülük ona işkence etmek değildi aslında, onu işsiz uğraşsız bırakmaktı.
İşe gidenin önü kesilmez, kesilirse kısmeti de kesilir derdi anam.
Açlık fırsatçıdır oğul; insanın onurunu zedeler, zorlar, insanı küçük düşürmeye çalışır.
